De Tabernakel - Deel 3 - De Linnen Tentkleden, de Lussen en Gespen, de resterende Tentkleden, de Planken en de Voetstukken en de Twee Voorhangsels

De Linnen Tentkleden

Exodus 26:1-6 “De tabernakel zult gij maken van tien tentkleden; van getweernd fijn linnen, blauwpurper, roodpurper en scharlaken, met kunstig geweven cherubs zult gij ze maken. De lengte van elk tentkleed zal achtentwintig el zijn en de breedte van elk tentkleed vier el: eenzelfde maat voor al de tentkleden. Vijf van de tentkleden zullen verbonden zijn aan elkander, en nog eens vijf tentkleden zullen verbonden zijn aan elkander. Ook zult gij blauwpurperen lussen maken op de rand van het ene tentkleed aan het einde, aan het ene stel, en evenzo zult gij doen op de rand van het laatste tentkleed aan het andere stel. Vijftig lussen zult gij maken op het éne tentkleed en vijftig lussen zult gij maken aan het einde van het tentkleed, dat tot het andere stel behoort, zodat de lussen tegenover elkaar staan, de éne tegenover de andere. En gij zult vijftig gouden haken maken en de tentkleden aan elkander door de haken verbinden, zodat de tabernakel één geheel is.”

Wij gaan nu direct naar de binnenste bekleding van de tabernakel. Over deze bekleding, in tegenstelling tot het geitenhaar en de ramsvellen, die de buitenste laag vormen, wordt gezegd dat die hamishkan 'echad moet worden. Deze verklaring dat de linnen bekleding "één" is met de mishkan wordt niet gezegd aangaande de buitenste bekleding.Yahuah weet dat onze buitenste bedekking (dat wil zeggen onze lichamen) slechts van tijdelijke aard zijn. Het fijn geweven linnen spreekt van Zijn gerechtigheid. Dit is duidelijk in de symboliek van het linnen in de rest van de Schrift (Openbaring 19:8, Jesaja 61:10, Psalmen 132:9, Zacharia 3:3-4). Diegenen die wandelen met Yahuah en hun kleding niet verontreinigen zijn degenen die door het geloof Yahuah Zijn gerechtigheid zijn gegeven. Zijn gerechtigheid, zoals wordt vertegenwoordigd door schone kleding, in tegenstelling tot onze gerechtigheid, die vertegenwoordigd wordt door smerige kleding. Dit wordt goed weergegeven door Johannes in Openbaringen 3:4-5. Wanneer men Yahusha als Pesachlam erkent / accepteert en men zich omkeert om Hem te volgen, dan wordt men Yahuah Zijn gerechtigheid gegeven welke gesymboliseerd wordt door het linnen. Als deze gebeurtenis werkelijk heeft plaatsgevonden, dan zijn de gelovige en Yahuah Zijn gerechtigheid één geheel geworden. Dan en alleen dan kan de gelovige uiterlijk gelijkvormig worden aan het beeld van de Messias. Eerst moet Yahuah in de ark van het getuigenis wonen tussen de cherubs in het Heilige der Heiligen (het hart), dan moet ons denken vernieuwd worden (het Heilige), dan is het lichaam (het voorhof) veranderd.

Niet alleen maakt het linnen deel uit van de tabernakel, maar aan het linnen zelf zit ook een heel opvallend aspect. De Ruach haQodesh vertelt ons specifiek dat er vakkundig drie kleuren verwerkt worden in de tentkleden. De taal die hier gebruikt wordt is een beetje verwarrend voor de meeste Hebreeuwse geleerden. Het is niet duidelijk of deze kleuren werden verweven in het weefsel of dat ze op één of andere manier vakkundig deel gemaakt werden van het weefsel, zoals de Midden-Oosten techniek van het bedekken met goud van het hout van de ark en de tafel van het toonbrood. De laatste mogelijkheid is echter meer in overeenstemming met het eenheids thema van dit tentkleed. Wat misschien nog boeiender is dan dit, is de samenstelling van de kleuren. Wanneer deze drie kleuren verschijnen in de Tenach, worden ze altijd in dezelfde volgorde genoemd. Eerst is er blauw, dan paars, en ten slotte scharlaken (vuurrood). De kleur blauw is een beeld van Yahuah Zijn volmaakte heiligheid. Het is de kleur die Hij Zijn volk gebood te gebruiken als kleurstof voor hun tzitziot (ציצת) op het einde van hun kledingstukken in Numeri 15:37-41 om hen zo te herinneren aan Zijn woorden, die natuurlijk Yahuah zelf zijn. Vanwege de zichtbare fysica van de atmosfeer, zien we een blauwe kleur als we opkijken naar de hemel. Hemel was een synoniem voor Yahuah in de eerste eeuw. Wanneer men "zondigde tegen de hemel" betekende dat, dat men zondigde tegen Yahuah. Uw Schepper beloofde Zijn aanwezigheid onder de Israëlieten tijdens hun woestijnervaring (Exodus 33:14, 40:38). Eén van de symbolen van Zijn aanwezigheid was om alle meubelstukken met blauwe bekleding af te dekken, wijzend naar zijn voortdurende begeleiding.

De kleur aan de andere kant was scharlaken of soms vertaald als karmozijn rood. De betekenis van dit woord gaat terug naar het wezen van waaruit de rode of de op scharlaken lijkende kleur wordt onttrokken, de made of de larve. Letterlijk betekent dit de "de schijnende worm". Deze verwijst ons naar de kenmerken van de niet-verloste man of natuurlijke mens (Job 25:6). De rode ofwel bloedkleur is de basis waarop we de diepe betekenis van adam of de mens begrijpen, dat wil zeggen het aardse, rossig, of "bloed in het gezicht". De Scharlaken of roodachtige kleur toont de natuur van de mens in tegenstelling tot het blauw van perfectie van de hemelse dingen. Scharlaken is het beeld van de mens in zijn zondige natuur. Jesaja zegt:

Jesaja 1:18 “Komt toch en laat ons tezamen richten, zegt Yahuah; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw; al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol.”

Blauw en rood zijn de primaire kleuren, elk zonder enig andere kleur of een mengsel van kleuren bevattende. Deze kleuren, zoals ze nu zijn, zijn voor eeuwig gescheiden en verschillend. Maar Yahuah zal ons een prachtig beeld laten zien door middel van de kleur die staat tussen blauw (Yahuah) en rood (mens).

De kleur paars in elke verbinding van deze drie kleuren staat tussen de twee in, een kleur die een combinatie is van blauw en rood. Een perfect beeld van de aard van de Messias in de tentkleden van de gerechtigheid van Yahuah. In de eerste brief van Paulus aan Timoteüs zegt hij: “Want er is één Elohim, en ook één middelaar tussen Elohim en mensen, de mens Yahusha Hamashiach" (1 Tim 2:5). U kunt deze realiteit op vele plaatsen beginnen te zien, wanneer je naar de specifieke plaatsing van de kleuren in de linnen tentkleden kijkt. Toen de vrouw met de bloedvloeiing (rood) de tzitzit (blauw) van Yahusha talit vastpakte werd zij, door haar geloof, één met de Messias (paars) en daarmee Yahuah Zijn gerechtigheid (Lukas 9:43). Ik denk dat de kleuren in de tabernakel Yahuah Zijn manier is om ons de aard van de Messias te tonen. Opvallend hierin is dat de spotmantel die de soldaten Yahusha, de koning der Joden, omdeden was scharlakenrood.

Mattheus 27:27-31 "Toen namen de soldaten van de stadhouder Jezus mee in het pretorium en verzamelden tegen Hem de hele legerafdeling. En na Hem ontkleed te hebben deden zij Hem een scharlaken mantel om; en na een kroon van dorens gevlochten te hebben zetten zij die op zijn hoofd, en een rietstok in zijn rechterhand; en zij vielen op hun knieen voor Hem en bespotten Hem aldus: Gegroet, koning der Joden! En zij spuwden op Hem, namen de rietstok en sloegen op zijn hoofd. En toen zij Hem hadden bespot, deden zij Hem de mantel af en deden Hem zijn kleren aan; en zij leidden Hem weg om Hem te kruisigen."

De Lussen en Gespen

Exodus 26:3-6 “Vijf van de tentkleden zullen verbonden zijn aan elkander, en nog eens vijf tentkleden zullen verbonden zijn aan elkander. Ook zult gij blauwpurperen lussen maken op de rand van het ene tentkleed aan het einde, aan het ene stel, en evenzo zult gij doen op de rand van het laatste tentkleed aan het andere stel. Vijftig lussen zult gij maken op het éne tentkleed en vijftig lussen zult gij maken aan het einde van het tentkleed, dat tot het andere stel behoort, zodat de lussen tegenover elkaar staan, de éne tegenover de andere. En gij zult vijftig gouden haken maken en de tentkleden aan elkander door de haken verbinden, zodat de tabernakel één geheel is.”

Nou dat klinkt nogal verwarrend. Maar simpel gezegd, moesten er tien tentkleden worden gemaakt van fijn linnen. Vijf tentkleden moesten worden samen gekoppeld om één tentkleed te vormen. Dan moesten de andere vijf tentkleden ook worden samen gekoppeld om één tentkleed te vormen. De tien tentkleden moesten worden gemaakt in twee sets van vijf tentkleden elk. Elke reeks van vijf moest aan elkaar worden gekoppeld om zo één tentkleed te maken. Het woord "gekoppeld" is een interessante woordkeuze. Het is het Hebreeuwse woord chavar (חבר). Dit woord wordt vertaald als gekoppeld, samengevoegd (zoals de vleugels van de cherubs in Ezechiël 1:9,11), iets gemeen hebben (Psalmen 94:20), samen, metgezellen en broeders. Hier in de tabernakel beginnen we een beeld te krijgen van wat lijkt op twee verschillende sets van tentkleden, die als één samengevoegd worden door blauwe lussen en gespen (klampen of haken) van goud. Het Hebreeuwse woord is qerec (קרס). Ik geloof niet dat het toeval is dat Yahuah hier woorden kiest die spreken over eenheid in gemeenschap van de reeks van vijf tentkleden en in de tien tentkleden als één geheel. Bijvoorbeeld wordt chavar gebruikt in Richteren om juist deze les te typeren.

Richteren 20:11 “Zo verzamelden zich alle mannen van Israël als één man verbonden, tegen de stad.”

Ook in Psalmen zegt Hij;

Psalmen 122:1-3 “Een bedevaartslied. Van David. Ik was verheugd, toen men mij zeide: Laten wij naar het huis van Yahuah gaan. Onze voeten staan in uw poorten, o Jeruzalem. Jeruzalem is gebouwd als een stad, die wel samengevoegd is.”

Als we nog wat dieper graven, merken we dat de Grote Ontwerper ervoor kiest om het getal vijf te gebruiken aangaande de tentkleden. Waarom vijf? Ik denk dat het bijna algemeen geaccepteerd is door Joodse en niet-Joodse geleerden, dat het getal vijf spreekt van genade.

Yahuah gebiedt specifiek dat deze beelden van Zijn gerechtigheid "aan elkaar gekoppeld“ worden als één, geplaatst onder Zijn genade, maar uiterlijk gezien met het blote oog, zijn het nog steeds twee sets van tentkleden. Dit beeld van twee, maar toch één wordt ook zichtbaar in het naleven van het Shavu’ot feest in Leviticus 23:15-22. Wanneer Yahuah dit feest bij Zijn volk introduceert, vertelt Hij hen om twee toonbroden uit hun woningen te brengen elk gebakken met zuurdesem en met exact dezelfde ingrediënten. Wanneer de afgemaakte broden gezien worden, worden zij gezien als twee broden, maar van binnen zijn ze exact hetzelfde. Dit mooie beeld wordt ook gezien in de nakoming (dat wil zeggen qum(קום) of de instelling) van Shavu’ot beginnende in Handelingen hoofdstuk 2. "In de Messias" zijn wij allen één volgens 1 Korintiërs 12.

Volgens Exodus 26:5-6, waren beide sets van vijf tentkleden samengevoegd om een hamishkan echad of één tabernakel te vormen. Yahuah bereidde, vanaf het begin, Zijn ware volk voor om één te zijn. Om anders te onderwijzen is om "de wet te vernietigen". Het onderwijzen van één set wetten voor de Jood en één set wetten voor de heiden is het verdraaien van de eenheid van chavarim of broederschap. Het is het vernoemen waard dat de lussen van de tentkleden dezelfde kleur hadden als de tzitzit of franjes, die aan de kleding van de kinderen van Israël worden gehangen in Numeri 15:37-41. We hebben eerder gesproken over de relatie tussen de heiligheid van Yahuah, zoals uitgedrukt door Zijn geboden, en de kleur blauw. In Numeri 15 lezen we weer over deze blauw - geboden relatie.

Numeri 15: 38-40 “Spreek tot de Israëlieten en zeg tot hen, dat zij zich gedenkkwasten maken aan de hoeken van hun klederen, van geslacht tot geslacht, en dat zij in de gedenkkwasten aan de hoeken een blauwpurperen draad …., opdat gij gedenkt en volbrengt al mijn geboden en heilig zijt voor uw Elohim.”

De gouden gespen kunnen alleen aanwezig zijn wanneer er blauwe lussen zijn om ze aan op te hangen. De gespen zijn ringen die al de tentkleden bij elkaar houden, en ons wordt verteld dat het er vijftig in getal zijn. Waarom vijftig? Misschien is er een duidelijke aanduiding van de aanwezigheid van de Ruach haQodesh en bevrijding uit de oude natuur. Dit is uitgebeeld in de 50 dagen tussen de opstanding van Yahusha en de uitstorting van de Ruach haQodesh in het lichaam van de Messias op Shavu’ot. Het kan ook gezien worden in de onderwijzing van het jubeljaar in Leviticus 25. Het is weliswaar de Ruach haQodesh die Yahuah Zijn volk verenigt, maar de Geest van Yahuah moet iets hebben waardoor die ons bij elkaar kan houden. Het is het geloof (vertrouwen) van Zijn kinderen, dat de lussen vormt, die ons bij elkaar houden. Het is niet een intellectuele verklaring van feiten over Yahuah. Dit is kennis die demonen ook hebben (Jakobus 2:19). De demonen weten de dingen over Yahuah, maar zij hebben geweigerd zich te bekeren en Hem te volgen.

Een ding wil ik vanuit mijzelf nog meegeven met betrekking tot de leer van de tabernakel. Ik weet zeker dat er studies zijn die met veel meer flair en inhoudt over deze principes kunnen uitweiden dan ik in staat ben. Er kunnen hier simpelweg wel een dozijn bladzijden geschreven worden over simpelweg het koppelen van de tentkleden. Mijn wens is echter om licht te brengen in deze tabernakel waarheden in de hoop dat wij erover gaan nadenken, en onze Schepper toestaat ons liefdevol te leiden in ons eigen avontuur in Zijn woord.

Resterende Tentkleden

Exodus 26:7-13 “Ook zult gij tentkleden van geitenhaar maken tot een tent over de tabernakel, elf tentkleden zult gij maken. De lengte van elk tentkleed zal dertig el zijn en de breedte van elk tentkleed vier el: eenzelfde maat voor de elf tentkleden. Gij zult vijf van de tentkleden afzonderlijk verbinden en zes van de tentkleden afzonderlijk, en gij zult het zesde tentkleed dubbel leggen, aan de voorkant van de tent. Gij zult vijftig lussen maken op de rand van het ene tentkleed, het laatste aan het ene stel, en vijftig lussen op de rand van het tentkleed, aan het andere stel. Gij zult vijftig koperen haken maken en de haken in de lussen steken en de tent samenvoegen, zodat zij één geheel is. Wat het overhangende betreft, dat overhangt aan de tentkleden der tent, de helft van het overhangende tentkleed zal overhangen aan de achterkant van de tabernakel. Een el aan deze zijde en een el aan gene zijde van wat overhangt in de lengte van de tentkleden der tent zal overhangen aan de zijde van de tabernakel, aan deze en aan gene zijde, om haar te bedekken.”

Yahuah gaat Mozus nu instrueren om tentkleden van geitenhaar over de linnen tentkleden heen te plaatsen. Het woord haar wordt hier gegeven. Er zijn elf tentkleden in plaats van tien, terwijl het elfde tentkleed is verdubbeld, en naar beneden zal hangen over de voorkant en de achterkant van de tabernakel, om de binnenste linnen tentkleden volledig te verbergen. U zult ook opmerken dat deze tentkleden twee ellen langer zijn dan de binnenste tentkleden. Als we bij de planken en voetstukken aankomen, zullen we zien dat de binnenste tentkleden, dat is de gerechtigheid van Yahuah, de aarde niet raakten, sprekende over het feit dat het ware thuis van de gelovigen niet van de aarde is. Dit zou twee dingen in gedachte moeten brengen die Paulus schreef:

Filippenzen 3:20 “Ons burgerschap is echter in de hemelen, waaruit wij ook de Zaligmaker verwachten, namelijk de Heere Yahusha Hamashiach,”

En…

Efeziërs 2:6 “een heeft ons met Hem opgewekt en met Hem in de hemelse gewesten gezet in hamashiach Yahusha,”

Laten we even in gedachten houden dat het beeld hier, er één is van een uiteindelijk thuis, en niet een afwijzing van dit aardse bestaan met zijn verantwoordelijkheden, want juist bij de buitenste tentkleden wordt over zo’n verantwoordelijkheid gesproken.

De geit is genomen vanuit een duidelijke anticipatie van de twee geiten in Leviticus 16 en de Grote Verzoendag. In dit hoofdstuk hebben we het nemen van twee geiten, één om te worden gedood en de andere om de wildernis in te worden gedreven met de ongerechtigheden van de kinderen van Israël op haar kop. Hier zijn twee perfecte beelden van het doel van offeren. De gedode geit is een beeld van Yahusha’s dood aan de boom (ed: NBG paal) en de geit die losgelaten werd was een beeld van onze zonden die worden weggeworpen of weggestuurd. Besloten in de wet zelf is het beeld van wat het offer van onze Messias werkelijk heeft volbracht. Het is duidelijk, dat van Genesis tot en met Openbaring, het niet de wet was die werd verdreven, maar de zonde. De straf voor de zonde is voor eeuwig volbracht omdat het Offer voor eeuwig leeft. Het tentkleed dat zal liggen tussen de buitenste bekleding van ons aardse bestaan en de binnenste bekleding van ons geschenk van Zijn gerechtigheid is de herinnering aan dat wat Hij voor de straf van de zonde heeft gedaan.

We gaan nu kijken naar het feit dat de kleur van de lussen niet wordt genoemd. In het oordeel van de zonde, is Yahuah niet aanwezig. Toen Yahusha opgehangen werd aan de boom (ed NBG paal), had Yahuah Hem "verlaten".

Psalmen 22:2 “Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?”

Hier werd oordeel gesproken over zonde. Dit is de reden waarom de gespen niet van goud, maar van koper waren. Koper is het Bijbelse symbool van oordeel, zoals duidelijker zal worden beschreven bij het koperen altaar en de slang op de paal. Als we van het Heilige der Heiligen in de richting van het voorhof gaan worden de materialen "goedkoper" of van minder waarde om zo maar te zeggen.

Exodus 26:14 “Ook zult gij een dekkleed voor de tent maken van roodgeverfde ramsvellen, en een dekkleed van tachasvellen (dassen) daaroverheen.”

We hebben tot dusver twee tentkleden gepresenteerd gekregen, een binnenkleed dat de aarde niet raakte, en een tentkleed om alle kostbare linnen te “bedekken”. Wij komen nu bij de twee buitenste bedekkingen waar aan geen van beiden enige afmeting verbonden is. Deze twee kleden zijn een beeld van de aardse tabernakel, die bestemd is om te verdwijnen.

2 Korintiërs 5:1 “Want wij weten, dat, indien de aardse tent, waarin wij wonen, wordt afgebroken, wij een gebouw van Yahuah hebben, in de hemelen, niet met handen gemaakt, een eeuwig huis.”

De ramshuiden bedekking is een perfect beeld van dat wat zijn leven moest geven om te voldoen als de mannelijke verlosser. Bloed moet worden vergoten en een lichaam moet sterven. Dit is uitgebeeld doordat Avraham zijn "eniggeboren" zoon naar de berg Moriah neemt. De ram beeldde de noodzaak uit van Yahuah Zelf om in en offer te voorzien. In Genesis 22 vinden we Yahuah die een ram gebruikt, verward in het struikgewas. Het woord voor ram is ’ayil (איל), dat de werkwoordelijke bron is van het woord 'elohiym, dat natuurlijk het woord voor 'God' is. Het is geen toeval dat Yahuah zegt dat Hij zal voorzien in het offer en dan vervolgens het exacte object gebruikt welke de bron vormt voor Zijn naam als Schepper en Godheid. Want Yahuah heeft van tevoren geweten, dat Hij niet alleen Abraham zou voorzien van een ram om te offeren, dit was slechts een schaduw van het ware Pesachlam wat Hij zou voorzien in Yahusha. Want ziet u, Hij gebood Mozes om de huiden rood te verven. Het woord rood is het bronwoord van het woord adam. Het zijn in principe dezelfde woorden. Yahuah zou de mens (Niet Yahuah zelf) Yahusha als Pesachlam aanbieden.

De tachasvellen (ed: dassenvellen) zijn een beetje dubbelzinnig. Sommige vertalingen hebben bruinvis vellen, sommige hebben vellen van zeekoeien en anderen hebben ramshuiden vermeld die in de kleurstof vermiljoen zijn geverfd. Het woord in het Hebreeuws is techashiym (תחשים). Sommige Hebreeuwse autoriteiten vertalen het als dugong, dat simpelweg de bleek uitziende lederen huid is van verschillende dieren die werden gebruikt om vrouwen sandalen van te maken. In ieder geval was het een lelijke kleur. Veel autoriteiten suggereren dat dit vanaf een afstand gezien leek op een lange grijze doodskist. Er kan gemakkelijk worden gezegd dat zij geen gedaante noch heerlijkheid had, en geen schoonheid, dat we hem zouden willen hebben. Ik bedoel dat we het niet zouden willen hebben. Dit zou net als Yahuah zijn, die deze prachtige plek een bedekking gaf die helemaal niet aantrekkelijk was. We zouden niet naar Zijn woonplaats worden aangetrokken vanwege de uiterlijke schoonheid. Dit is, natuurlijk, niet zoals de typisch grote bouwwerken van de heidense volkeren. Het was altijd de uiterlijke schoonheid, die de krioelende menigte van heidense aanbidders aantrok. Het was de nauwkeurigheid van dit bouwwerk dat ontworpen was om de aanbidders te trekken. Yahusha trok discipelen en volgelingen aan vanwege de waarheid van Zijn woord en niet vanwege zijn opvallende aanwezigheid of lokkende uiterlijkheden. Het is in het binnenste van de tabernakel, waar Yahuah woont. Het is in het hart, het Heilige der Heiligen, waar Yahuah naar kijkt, wetende dat als de binnenkant schoon is, de buitenkant ook schoon zal worden.

1 Samuël 16:7 “Het komt immers niet aan op wat de mens ziet; de mens toch ziet aan wat voor ogen is, maar Yahuah ziet het hart aan.”

De Planken en de Voetstukken

Nu we de buitenste tentkleden van het Heilige hebben afgewerkt neemt de Schrift ons mee naar de planken en de voetstukken die het heiligdom ondersteunen. Er zijn nog andere voorwerpen in het Heilige, die we zullen bespreken, maar Yahuah koos om deze te beschrijven na de ondersteuningen.

Exodus 26:15-19 “Gij zult de planken voor de tabernakel maken van acaciahout, rechtopstaande; tien el zal een plank lang zijn en anderhalve el breed. Elke plank zal twee tappen hebben, zodat zij aan elkaar kunnen worden verbonden; zo zult gij met al de planken van de tabernakel doen. Gij zult de planken voor de tabernakel maken, twintig planken aan de zuidkant. En veertig zilveren voetstukken zult gij maken onder de twintig planken, twee voetstukken onder de ene plank voor haar beide tappen, en twee voetstukken onder de andere plank voor haar beide tappen.”

De tentkleden waar we zojuist over hebben gesproken moesten worden opgehangen over de ondersteunende structuur. De ondersteuning van de gehele tabernakel wordt van het hetzelfde sittim-hout gemaakt, als waar ook de ark van het getuigenis en de tafel van het toonbrood van gemaakt waren. In vers 15 wordt ons ook verteld dat de planken rechtop moeten staan. Voor de meeste lezers klinkt dat misschien als een dom ding om te zeggen of misschien gewoon overbodig, maar Yahuah kiest Zijn bewoordingen zeer zorgvuldig en doelgericht. Hij vertelt ons niet zomaar om de planken rechtop te zetten. Het woord voor rechtop staan is ‘amad (עמד). Dit woord is de algemene term die gebruikt wordt voor het idee van permanent staan, met name stilstaan. Het is interessant om op te merken op welke manier het hier wordt gebruikt, want de planken zijn uitingen van de mensheid. Het woord ‘amad is gemaakt uit twee lettergrepen waarvan de eerste is ‘am, het Hebreeuwse woord voor mensen. Deze mensen, ik bedoel planken, moesten ongeveer vijftien voet (10 el ofwel 4 ½ mtr) hoog zijn en iets meer dan twee voet (1 ½ el ofwel 67 cm) breed. Ze werden "netjes naast elkaar neergezet, de één tegen de ander”. Nu, dit is een zeer interessante en misleidende zin, tenzij het op z’n Hebreeuws wordt bekeken, dan komt er een fascinerend beeld aan het licht. De zinsnede in het Hebreeuws is mishilabot ’ishshah ’el-’echotah. Letterlijk zegt het "en gelijkwaardig aaneengesloten, elke aan zijn zuster." Het woord mishilabot (משלבת) betekent om dingen even ver uit elkaar te plaatsen, met andere woorden elke plank hetzelfde en op dezelfde afstand van elkaar. Het woord ’ishah (אשה) is normaal gesproken het woord voor vrouw. De bron van het woord vrouw is ish, of man. Dit wordt gevolgd door het woord ’echot (אל־אחתה) wat normaliter wordt vertaald als zuster. Nu moeten we terug gaan en ons herinneren dat deze tabernakel die hier fysiek op aarde werd gebouwd afkomstig was van het model dat Mozes in de hemel gezien had. Het was een bevel van Yahuah om het nauwkeurig te maken tot in elk detail, want het zou een model zijn voor de ultieme tabernakel, de Messias, en natuurlijk wijzelf. Zie Hebreeën 8:1-6. Wanneer we het gebruik zien, in het Nieuwe Testament, aangaande deze tabernakel, dan kunnen we terug gaan en zien waarom dergelijke details werden onthuld.

Maar dan wordt het nog geweldiger. Elke plank moest twee tappen hebben aan de uiteinden, waarbij elke tap werd geplaatst in een zilveren voetstuk. Het woord voor tap is yated (יתד). Dit woord betekent een pin, spijker of bevestigingsmiddel, of letterlijk datgene wat verbindt. Dit is wat Yahusha aan de boom (ed NBG paal) vasthield of bevestigde, en het is precies deze leven gevende onbaatzuchtige daad die ook Zijn volk bijeenhoudt. Er is echter één opmerking die ik wel zou willen noemen. Als wij de Massoretische tekst of de typische Interlineairen lezent, zullen we zien dat dit woord hier eigenlijk verkeerd gespeld is. In plaats van yated hebben zij yadot (ידת). Dit is erg interessant, want dit is het woord voor hand. Een zeer opvallende fout, of is het wel een vergissing? Is het mogelijk dat hetgeen we hier hebben een beeld is van de inwoning van Yahuah in een lichaam van (broeders en) zusters die naast elkaar staan en gelijkwaardig toegetreden, hand in hand, de hemelse tabernakel dragen?

Efeziërs 2:19-22 “Zo bent u dan niet meer vreemdelingen en bijwoners, maar medeburgers van de heiligen en huisgenoten van Yahuah, gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten, waarvan Yahusha Hamashiach Zelf de hoeksteen is, en op Wie het hele gebouw, goed samengevoegd (aaneensluitend), verrijst tot een heilige tempel in Yahuah; op Wie ook u mede gebouwd wordt tot een woning van Yahuah, in de Geest.”

Hebreeën 3:1-6 “Daarom, heilige broeders, deelgenoten der hemelse roeping, richt uw oog op de apostel en hogepriester onzer belijdenis, Hamashiach Yahusha, die getrouw is jegens Hem, die Hem heeft aangesteld, evenals ook Mozes getrouw was in [geheel] zijn huis. Want Hij is zoveel groter heerlijkheid dan Mozes waardig gekeurd, als de bouwmeester hoger eer geniet dan het huis. Want elk huis wordt door iemand gebouwd, maar de bouwmeester van alles is Yahuah. Nu was Mozes wel getrouw in geheel zijn huis als dienaar om te getuigen van hetgeen gesproken zou worden, maar de Messias als Zoon over Zijn huis. Zijn huis zijn Wij, indien wij de vrijmoedigheid en de hoop, waarin wij roemen, [tot het einde onverwrikbaar] vasthouden.”

Ook Petrus herinnert ons aan wie wij zijn:

1 Petrus 2:5-6 “en laat u ook zelf als levende stenen gebruiken voor de bouw van een geestelijk huis, om een heilig priesterschap te vormen, tot het brengen van geestelijke offers, die Gode welgevallig zijn door Yahusha Hamashiach…”

Al deze planken worden in ‘adeneyhem kaseph (אדניהם כסף) gezet. Dit zijn zilveren voetstukken. Het woord voor voetstuk dat hier gebruikt wordt is ‘eden wat overal in de Schrift in deze vorm vertaald wordt als voetstuk. De letterlijke betekenis is standhouden of een basis vormen. Het is geen toeval dat het bronwoord ervan adon is, het Hebreeuwse woord voor meester, waar we het woord Yahuah van krijgen. Dit woord vergt een lange studie in en op zichzelf, maar wordt voornamelijk gebruikt voor aardse meesters en heren. Het wordt echter ook gebruikt om te verwijzen naar de ultieme Meester. (Genesis 15:2, Deuteronomium 3:24). Al deze planken worden ondersteund en in stand gehouden door een woord dat gebruikt wordt om te verwijzen naar Yahuah zelf. Is dit weer zomaar toeval? Is dit alleen maar gekunsteld? Nu, waarom zou Hij kiezen om zilveren voetstukken te gebruiken in plaats van een sterker materiaal? Deze zilveren voetstukken zouden het materiaal worden dat stond tussen de planken en de aarde of de grond zelf. Het was zilver dat gebruikt werd om de betaling te zijn voor het verraad en de daaropvolgende dood van Yahusha. Zilver vertegenwoordigde het "bloed" geld.

Zacharia 11:13 “Maar Yahuah zeide tot mij: Werp dat de pottenbakker toe; een heerlijke prijs, waarop Ik hunnerzijds geschat ben! En ik heb de dertig zilverstukken genomen …”

Matteüs 27:6 “De hogepriesters verzamelden de zilverstukken en zeiden tegen elkaar: ‘We mogen ze niet bij de tempelschat voegen, aangezien het bloedgeld is.”

In Exodus 26 vers 30, eindigt Yahuah de openbaring van de planken met één laatste opmerking. Hij zegt:

Exodus 26:30 “Dan zult gij de tabernakel oprichten overeenkomstig het plan dat u daarvan op de berg getoond werd.”

De hele tabernakel moet worden opgericht zoals Mozes het eerder op de berg gezien had. De zinsnede "oprichten" is in het Hebreeuws vaheqemota (והקמת). Dit woord betekent opstaan of op te staan en te vestigen. Het is in het Nederlands vertaald als te vervullen. In de Septuaginta vertaling van dit vers wordt het Griekse woord anasteseis (αναστασις) gebruikt. Dit woord is in het Nieuwe Testament vertaald als OPSTANDING!

De Twee Voorhangsels

Exodus 26:1-37 “Gij zult een voorhangsel maken van blauwpurper, roodpurper, scharlaken en getweernd fijn linnen; met kunstig geweven cherubs zult gij het maken. Gij zult het hangen aan vier pilaren van acaciahout, met goud overtrokken, van gouden haken voorzien, op vier zilveren voetstukken. Gij zult het voorhangsel onder de haken hangen en daarheen, binnen het voorhangsel, de ark der getuigenis brengen, zodat het voorhangsel voor u scheiding maakt tussen het heilige en het heilige der heiligen. Gij zult het verzoendeksel op de ark der getuigenis leggen in het heilige der heiligen. Gij zult de tafel buiten het voorhangsel zetten, en de kandelaar tegenover de tafel aan de zuidzijde van de tabernakel, en de tafel zult gij plaatsen aan de noordzijde. Ook zult gij een gordijn voor de ingang der tent maken van blauwpurper, roodpurper, scharlaken en getweernd fijn linnen: veelkleurig weefwerk. Gij zult voor het gordijn vijf pilaren van acaciahout maken en ze met goud overtrekken, van gouden haken voorzien, en gij zult daarvoor vijf koperen voetstukken gieten.”

We zijn nu klaar met de basisstructuur van het Heilige en het Heilige der Heiligen. We hebben gesproken over de verblijfplaats van de Geest van Yahuah in het Heilige der Heiligen, de ark van het getuigenis en de verzoendeksel die geplaatst is in de diepste diepten van het hart van de gelovige. Laten we in gedachten houden dat de ark, de plaats waar Yahuah ons ontmoet tussen de cherubs, gemaakt is van Zijn barmhartigheid en genade, en de rustplaats is van Zijn Thora. Deze twee dingen gaan samen. De twee cherubs kijken neer op het bloed en ze bewaken, dekken af, en geven bescherming aan het Woord van Yahuah. Dit is waar Yahuah moet beginnen om de mens volledig te bevrijden van zijn aan zichzelf toegebrachte verwonding. Want het is door Zijn genade dat we bevrijd worden als antwoord op ons geloof, en Paulus vertelt ons dat we dan Zijn maaksel zijn, gemaakt in de Messias om goede werken te doen. Dit brengt ons naar de plaats van de bediening, het Heilige. Dit is de verblijfplaats van de ziel, de geest, en de verkeerstoren, zo u wilt, van ons gedrag. Indien de Geest van Yahuah niet in ons hart aanwezig is, welke ons Zijn waarheid toont, dan kan de arena van de geest alleen maar informatie ontvangen uit de wereld en de omringende cultuur. Ons gedrag, zonder Yahuah, wordt gecontroleerd en gemanipuleerd door films, boeken, televisie, openbare scholen, en al onze goede vrienden, die natuurlijk alleen geïnteresseerd zijn in uw toekomst en welzijn. Er is een zeer duidelijk proces, waar onze Schepper Zijn kind doorheen laat gaan, dat perfect wordt uitgebeeld in de tabernakel.

We zijn nu in eigenlijke zin, aangekomen bij de twee voorhangsels in de Tabernakel. Het binnenste voorhangsel die de verblijfplaats van de ark scheidt van het Heilige, noemt men een paroket (פרכת). Dit woord betekent letterlijk op te splitsen of te scheiden. Dit is om het feit te benadrukken dat alleen de hogepriester het Heilige der Heiligen mocht betreden op Yom Kippuriym. De hogepriester was gescheiden van de normale Levitische priesters. Dit voorhangsel moest op dezelfde manier gemaakt worden als hoe de tentkleden in het Heilige werden gemaakt, dezelfde volgorde van kleuren en de aanwezigheid van de cherubs. Het moest op vier pilaren hangen die in vier zilveren voetstukken stonden. De verzoening die achter dit voorhangsel gedaan werd was voor alle zonde van Israël op nationaal niveau, en zoals in het Nieuwe Testament geopenbaard is, de zonden van de hele wereld. Dit is de reden waarom vier pilaren worden gebruikt. Het nummer vier in de Schrift spreekt in het algemeen van de aarde en de wereld. Zo zijn er bijvoorbeeld de vier elementen, aarde, wind, vuur en water; de vier regio's: noord, zuid, oost en west, de vier seizoenen: zomer, winter, zaaitijd en oogsttijd, de vier maanfasen: eerste kwartaal, tweede kwartaal, volle en nieuwe maan, en was de materiële schepping klaar op de vierde dag. Als de engelen komen om de uitverkorenen te verzamelen in Matteüs 24, verzamelen ze hen uit de vier windstreken van het éne uiteinde van de hemel naar de andere. Dit spreekt van de vier hoeken van de aarde, en zo zou ik door kunnen gaan. Dit voorhangsel heeft altijd het hogepriesterschap vertegenwoordigd. Het heeft altijd gestaan voor de barrière die de hogepriester afscheidde van ieder ander. Het is dit voorhangsel dat de hogepriester eenmaal per jaar scheidde om Yahuah te ontmoeten paniym el paniym ofwel aangezicht tot aangezicht. Het is op deze plaats achter dit voorhangsel, waarvan begrepen werd dat de hogepriester de sprong maakte van een kind tot een volgroeide volwassene, wiens haar wit zou worden van het zijn in de aanwezigheid van de Almachtige. Het is achter dit voorhangsel dat de hogepriester zou kennen zoals hij gekend was. Dit is waar Paulus naar verwees in 1 Korintiërs 13, waar hij een nog toekomstige gebeurtenis beschrijft, die zijn vervulling zal vinden op die grote Yom Kippuriym.

1 Korintiërs 13:12 “Want nu zien wij nog door een spiegel, in raadselen, doch straks van aangezicht tot aangezicht; Nu ken ik onvolkomen, maar dan zal ik ten volle kennen, zoals ikzelf gekend ben.”

Dit zijn de woorden van de hogepriester wanneer hij Yahuah bijna ging ontmoeten van aangezicht tot aangezicht.

Ik heb het feit benadrukt, dat dit voorhangsel het hogepriesterschap uitbeeldt zoals uitvoerig verteld in de Thora. Het is dit voorhangsel dat doormidden scheurde van boven naar beneden in Matteüs 27:51. Veel zogenaamde christelijke commentatoren beweren tegenwoordig dat toen het voorhangsel scheurde dit het einde was van de wet. Maar dit voorhangsel heeft de wet nooit vertegenwoordigd, maar het hogepriesterschap. In de Thora bevinden zich instructies aangaande de taken van de priesters in de tabernakel en de tempel. Deze taken stonden rechtstreeks in verband met de noodzaak tot offerandes en offers voor de zonde. Als er geen zonde is, dan is er geen noodzaak voor offerandes, offers, priesters of tempels. Het is aangaande deze offers voor de zonde dat het Nieuwe Testament aangeeft dat ze voltooid zijn in de Messias. Met betrekking tot het verbond dat verdween, zegt de schrijver van Hebreeën hoofdstuk negen:

Hebreeën 9:1-10 “Nu had ook het eerste verbond verordeningen voor de eredienst en het aardse heiligdom. Er was immers een tabernakel ingericht en in het eerste gedeelte daarvan was de kandelaar en de tafel met de toonbroden. Dat werd het heilige genoemd. Maar achter het tweede voorhangsel was het gedeelte van de tabernakel dat het heilige der heiligen werd genoemd, met een gouden wierookvat en de ark van het verbond, die geheel met goud overtrokken was. In deze ark lagen de gouden kruik met het manna en de staf van Aäron, die gebloeid had, en de stenen tafelen van het verbond. En boven op deze ark waren de cherubs van Gods heerlijkheid, die het verzoendeksel overschaduwden. Over deze dingen zullen wij nu niet stuk voor stuk spreken. Dit alles was dus zo ingericht. In het eerste deel van de tabernakel gingen de priesters voortdurend binnen om de diensten te volbrengen. In het tweede deel echter ging alleen de hogepriester eenmaal per jaar binnen, niet zonder bloed, dat hij voor zichzelf offerde en voor de afdwalingen van het volk. Daarmee maakte de Heilige Geest dit duidelijk dat de weg naar het heiligdom nog niet openbaar gemaakt was, zolang de eerste tabernakel nog in gebruik was. Deze was een zinnebeeld voor de tegenwoordige tijd. In overeenstemming daarmee werden er gaven en slachtoffers geofferd die niet in staat waren om hem die de dienst verrichtte, wat zijn geweten betreft tot volmaaktheid te brengen. Het betrof hier alleen voedsel en dranken en verscheidene wassingen, vleselijke verordeningen, die opgelegd waren tot op de tijd van de betere orde.”

Nu, volgens wat zojuist gezegd werd, hebben al deze teksten betrekking op de offers voor de zonde. Er is dan ook niets gezegd aangaande gezondheidswetten, spijswetten, feesten, Shabbat of de meeste van de instructies in de Thora. De Thora eindigde niet op het tijdstip van de reformatie, maar eerder de wijze waarop de zonde verzoend werd. Dit is de reden waarom het absoluut noodzakelijk is om in te zien dat Yahusha niet aan die boom (ed: NBG paal) gestorven is om een einde te maken aan de wet. Hij stierf om de straf te betalen voor ongehoorzaamheid aan de wet. Dit is waarom het zo belangrijk is om de betekenis van het scheuren van het binnenste voorhangsel te begrijpen. Voor elke discussie in Paulus zijn brieven, herinnert hij ons eraan dat Yahusha stierf voor de zonde of dat Hij de vloek van de wet op zich nam of dat Hij voor ons tot zonde werd. Als de gelovige dit eenvoudige feit negeert, en zichzelf terug plaatst "onder de wet" om zichzelf te verlossen, dan heeft hij hetgeen Yahusha aan die boom (ed NBG paal) gedaan heeft afgewezen. De beelden van de tabernakel werden gebruikt om te beschrijven wat Yahusha voor ons gedaan heeft. Bij het gebruik van deze beelden zien we dat het binnenste voorhangsel hetgeen was dat tussen de mens en Yahuah in stond. Er was maar één manier waarop de mens verlost kon worden in de Tenach en dat was door zich te identificeren met de hogepriester. Vanwege onze Messias werd het getuigenis (de Thora) niet verstoten, maar werd daarentegen het voorhangsel weggerukt, en heeft elke gelovige nu toegang tot het Heilige der Heiligen waar Yahuah hem ontmoet boven de verzoendeksel en het getuigenis.

Hebreeën 10:19-22 “Daar wij dan, broeders, volle vrijmoedigheid bezitten om in te gaan in het heiligdom door het bloed van Yahusha, langs de nieuwe en levende weg, die Hij ons ingewijd heeft, door het voorhangsel, dat is, zijn vlees, en wij een grote priester over het huis Gods hebben, laten wij toetreden met een waarachtig hart, in volle verzekerdheid des geloofs, met een hart, dat door besprenging gezuiverd is van besef van kwaad, en met een lichaam, dat gewassen is met zuiver water.”

Laat ons toetreden tot wat? Wat is het meest Heilig? Het getuigenis van Yahuah: Zijn genade en Zijn Thora! Zijn woord, dat ons reinigt van alle zonden. Efeziërs 2:12-13 vertelt ons ook waar de onbesnedenen dichtbij gebracht zijn. Paulus vertelt ons dat de heidenen dichtbij gebracht zijn tot het gemenebest van Israël, tot de verbonden der belofte, medeburgers met de heiligen en deel van het huisgezin van Yahuah door één Geest. Het is waarin we gebracht zijn, wat altijd Paulus zijn focus is. Dit is de betekenis van het binnenste voorhangsel: natuurlijke takken en wilde takken, beiden toegang hebben tot het Woord van Yahuah door het Pesachoffer van de Messias (lam), onze eeuwige Hogepriester.

Volgens Exodus 26:36-37, was er nog een voorhangsel dat scheiding maakte tussen de Heilige plek van bediening en het voorhof. Dit zou de deur naar het Heilige zijn. Deze masak (מסך) was gemaakt van hetzelfde materiaal als de paroket. Er zijn twee fundamentele verschillen tussen deze twee ingangen. Er waren geen cherubs geborduurd in het linnen van het eerste voorhangsel. De plaats waar Yahuah intiem de mens ontmoet wordt beschreven als zijnde tussen de cherubs boven de ark van het verbond. Dit is opnieuw in beeld gebracht in het linnen van het binnenste voorhangsel ofwel het tweede voorhangsel. Alhoewel Yahuah Zijn aanwezigheid en Zijn instructie in het toonbrood, het gouden altaar en de menorah zijn, wordt Zijn intieme relatie met ons slechts gevonden boven het getuigenis. Dit is een belangrijke les van de voorhangsels. Vaak vinden we "religieuze" tevredenheid in de dingen die we "doen" voor Yahuah. Onze bediening wordt onze relatie. Onze meest kostbare momenten, echter, zijn te vinden als we Hem persoonlijk ontmoeten. Het was gebruikelijk in de tijden van Yahusha’s fysieke aanwezigheid, dat rabbijnen de stoffige wegen in de buurt van Jeruzalem bewandelden gevolgd door veel van hun discipelen, waar ze ook maar heen gingen. Op sommige momenten tijdens deze korte tochtjes ging hun leraar op een platte rots zitten en focuste dan zijn aandacht direct op zijn discipelen. Het was tijdens deze momenten dat zijn volgelingen niet alleen zijn woorden onthielden, maar ze ook zongen in de vorm van een lied. Yahusha was niet anders. Om Hem te volgen was noodzakelijk, maar om te stoppen, aan Zijn voeten te zitten en Zijn woorden te drinken, dat was intimiteit. Dit waren momenten die heel wat anders waren dan de bediening waartoe Yahusha hen had uitgezonden om te doen. Yahuah was met hen toen ze naar de steden gingen om van hun Messias te spreken, maar niet zoals Hij was als ze Hem van aangezicht tot aangezicht ontmoetten. Heel vaak worden de gebieden van bediening opgesomd in vijf termen welke we vinden in Efeziërs 4:11: apostelen, profeten, evangelisten, herders en leraars. Deze algemene gebieden zijn geloof ik ook afgebeeld in het eerste voorhangsel dat wordt opgehangen aan vijf pilaren in plaats van de vier pilaren van het binnenste voorhangsel. Ik denk dat dit voorhangsel werd gescheurd of verwijderd toen Yahusha deze eerste twaalf uit stuurde om te onderwijzen en te prediken, dat wil zeggen te bedienen. Niet langer zou het woord van Yahuah beperkt worden tot het priesterlijke systeem rondom de tempel. Niet langer zou de waarheid beperkt worden tot de wekelijkse Thora en haftarah lezingen van de tempel, maar het Koninkrijk van Yahuah zou gepredikt worden aan de hele mensheid (Lucas 16:16). Het was niet de boodschap of instructies van de wet en de profeten, die eindigden, maar in plaats daarvan de wijze waarop Yahuah Zijn woord zou verkondigen. Dit is meerdere malen herhaald in het Nieuwe Testament (Hebreeën 1:1-2, Johannes 14:10, 12:49). Er is een belangrijk verschil tussen een voorhangsel dat de geest verblindt van hen die luisteren naar de lezing van de wet en de profeten (2 Korintiërs 3:14), en dezelfde lezing wanneer het voorhangsel verwijderd is. Het voorhangsel is niet de binnenste en de buitenste voorhangsels van de tabernakel. Het is niet de wet en de profeten, die weggenomen zijn in 2 Korintiërs 3:16, maar het voorhangsel dat hen verblindde voor de focus van de wet en de profeten, de Messias. Deze leer is vastgelegd door Yahusha’s commentaar op de Joodse leiders in Johannes 5:

Johannes 5:39 “Gij onderzoekt de Schriften, want gij meent daarin eeuwig leven te hebben, en deze zijn het, welke van Mij getuigen.”

Als we doorlezen in 2 Korintiërs 4:1-6, komen we erachter dat het de "god van deze wereld" is die verantwoordelijk is voor het verblinden van hun geest, zodat wanneer ze de wet en de profeten lezen, ze het werkelijke doel niet kunnen zien. Wanneer het licht der wereld komt en op ons schijnt, wordt het voorhangsel verwijderd en kunnen we de wet en de profeten begrijpen. Dit wordt ook onderwezen door Paulus in Handelingen 13, toen hij, nadat de wet en de profeten gelezen waren, opstond om aan de bestuurders van de synagoge te openbaren, over wie zij aan het lezen waren.

Deze twee voorhangsels onthullen ons de aard van wat veranderd is door Yahusha. Yahuah Zijn Thora, Zijn instructies en geboden voor het leven, een licht en heilig leven zijn nu beschikbaar voor iedereen die tot hen kwam. Jood en heiden, mannelijk en vrouwelijk, meester en slaaf, van koningen tot boeren, rijk en arm. Volgende keer gaan we het voorhof betreden, en bespreken we het koperen altaar.

Einde deel 3, vervolg: De Tabernakel - Deel 4 - het Koperen Altaar, de Voorhof, de Poort, de Pilaren, de Voetstukken, het Reukoffer Altaar en het Wasvat