Het boek van de hemelse lichtbronnen – 1 Henoch 72-82

Het astronomische boek in 1 Henoch

Henoch 72 tot en met 80 staat ook bekend als "Het astronomische boek". Dit gedeelte is een lange verhandeling over hemellichamen met als doel de lengte van een jaar correct te berekenen. Hoofdstuk 72 tot en met 80 gaan in volgorde over de volgende astronomische elementen:

• Hoofdstuk 72 – De zon

• Hoofdstuk 73 – De Maan

• Hoofdstuk 74 – Rotatiesystemen

• Hoofdstuk 75 – De sterren en hun posities

• Hoofdstuk 76 – De Twaalf Winden

• Hoofdstuk 77 – Vier richtingen, zeven bergen, zeven rivieren

• Hoofdstuk 78 – Namen voor de fasen van de zon en de maan

• Hoofdstuk 79 – Conclusies over de seizoenen

• Hoofdstuk 80 – Parallellen tussen zondaars en seizoenen

In hoofdstuk 81 wordt Henoch verteld om uit de "boeken van de hemel" voor te lezen en deze lezing zal hij vervolgens aan zijn zoon Methusalem overdragen om ervoor te zorgen 'alle generaties van de wereld" deze boeken zullen lezen.

Henoch 81:1-2 "Hij zei: ‘Lees de boeken die uit de hemel naar beneden gebracht zijn goed Henoch, lees wat erin staat en begrijp ieder onderdeel ervan.’ Dus las ik alles wat opgeschreven was. Ik begreep alles terwijl ik het boek in al haar facetten doornam. Alles wat de mensheid zal doen, over alle kinderen van vlees en bloed die op aarde zullen leven in de komende generaties."

Henoch 82:1 "Nu schrijf ik al deze zaken voor jou op Metuselach, mijn zoon. Aan jou heb ik alles geopenbaard en ik overhandig je de boeken die hierover geschreven zijn. Bewaar de boeken die je vader geschreven heeft goed. Zorg ervoor dat alle generaties van de wereld ze lezen."

Deze boeken lijken alle informatie te bevatten waarmee we zullen weten water met met al het vlees van de aarde zal gebeuren. Dit alles heeft Henoch kunnen lezen in 'de boeken die in de hemel zijn te lezen'. Henoch geeft deze kennis door aan zijn zoon in hoofdstuk 82. Er is een duidelijke verklaring in 82:4-7 dat het ware astronomische jaar uit 364 dagen zou moeten bestaan. De berekeningen die Henoch leerde, zijn waarheid omdat ze hem door de engel Uriël zelf werden meegedeeld.

Henoch 82:4-7 "Gezegend zijn alle rechtvaardigen. Gezegend is iedereen die de rechtvaardige weg bewandelt en niet zondigt zoals de zondaars in de hun gegeven dagen, als de zon aan de hemel staat, iedere dertig dagen opkomend en onder gaande door dezelfde poort, met de leiders over de orde van duizenden sterren en de vier extra (hemellichamen) die tot de vier seizoenen behoren en die hen leiden en begeleiden tijdens de vier perioden. Door hen zullen mensen zich ernstig vergissen, zij zullen geen rekening met hen houden bij het vaststellen van het jaar, ja men zal de fout ingaan en hen niet precies herkennen. Zij behoren werkelijk bij de berekening van het jaar en worden voor altijd opgeschreven. Een door de eerste poort en een door de derde, een door de vierde en een door de zesde. Zo wordt het jaar in 364 dagen voltooid. Het getal ervan is precies en wat daarover is opgeschreven is exact bepaald. De hemellichamen, maanden, feesten, jaren, en dagen zijn door Uriël aan mij getoond. Heel het hemelse leger heeft de Heer van de hemel onder hem gesteld."

Dit gedeelte van 1 Henoch is wanneer wij dit voor de eerste keer bestuderen niet eenvoudig te beschrijven. Laat mij in één zin samenvatten wat de kern van deze boodschap betreft. Het punt van dit gedeelte is om 'zonde te voorkomen door een gebrek aan kennis van de Hemelse Boekrol, juiste naleving wordt bepaald door een diep begrip van de Hemelse Wereld'. De belangrijkste kwestie in het hart van dit gedeelte van 1 Henoch is de lengte van het jaar. Alles in dit tekstgedeelte dient als bewijs voor een kalender van 364 dagen in plaats van een kalender van 365 of 366 dagen.

Hoewel het een geheimzinnig en moeilijk onderwerp is voor de moderne lezer, was het in de eerste eeuw van cruciaal belang omdat het gevolgen heeft voor het goed begrijpen en dateren van de vele profetieën in de Schrift, zoals in Daniël, Openbaring, maar ook Henoch zelf. Het probleem van de kalender is daarom belangrijk voor zowel de Nieuwtestamentische studies als de Dode Zee-rollen, vanwege de datering van vele profetische gebeurtenissen in het verleden en toekomst. Kortweg geschreven is het juist interpreteren van de tijd belangrijk om te kunnen begrijpen hoelaat het is op Yahuah Zijn hemelse kalender. Yahuah is een Elohim van orde, niet van chaos. Hij onthult patronen en volgordes volgens een vastgestelde orde. Yahuah is buiten de tijd, maar Hij heeft een plan met een tijd van vóór de grondlegging van de wereld.

Jesaja 46:9-10 "Weet dat Ik God ben en niemand anders. Ik ben God, en er is er geen als Ik, Die vanaf het begin verkondigt (in de Hemelse Boekrol die Henoch las) wat het einde zal zijn, van oudsher de dingen die nog niet plaatsgevonden hebben; Die zegt: Mijn raadsbesluit houdt stand en Ik zal al Mijn welbehagen doen."

Een interessante studie is om te proberen de tijd te achterhalen waarin we ons bevinden. Ik geloof dat de meesten van ons het ermee eens zijn dat we in de week (periode) leven van Yahusha Zijn terugkeer. Ik stel me voor dat velen van ons geïnteresseerd zijn in het bestuderen van hoe dichtbij Zijn wederkomst zou kunnen zijn en wat ons daarin te wachten staat. We kunnen in algemene zin aantal dat de jaren die aan de mensheid zijn toegekend parallel lopen met de zeven dagen van de schepping en de Shabbatcyclus. Het een oude traditie is dat de geschiedenis van deze aarde 7.000 jaar lang is (Barnabas 13:4,6).

Genesis 2:2-3 "Toen Elohim op de zevende dag Zijn werk, dat Hij gemaakt had, voltooid had, rustte Hij op de zevende dag van al Zijn werk dat Hij gemaakt had. En Elohim zegende de zevende dag en heiligde die, want daarop rustte Hij van al Zijn werk, dat Elohim schiep door het te maken."

In de eerste dag van de werkweek begon bij Adam en Eva en hun "zondeval". Zij zouden niet langer genieten van de geneugten en het leven van gemak in Eden, maar zouden moeten werken, streven en werken voor de essentie van het leven. Sindsdien verlangt de hele schepping naar de sabbatsrust op de 7e dag.

De astronomie van Henoch onterecht in diskrediet gebracht

Voor zover ik weet is er geen grondige studie gepubliceerd over de astronomie in de elf hoofdstukken van het Boek van Henoch waarnaar wordt verwezen als "Boek III: Het boek van de hemelse lichtbronnen" (hoofdstukken 72-82 {71-81}). De reden lijkt duidelijk: de astronomie daarin lijkt hopeloos primitief. Misschien wel de meest in het oog springende is dat de engel aan Henoch onthult dat het zonnejaar slechts 364 dagen bevat. Dit lijkt een fout omdat er niet veel rekenwerk voor nodig om te bepalen dat als een kalender 1 1/4 dag korter is dan een jaar, deze heel snel door de seizoenen zou drijven. Over 32 jaar zou het al 40 dagen te kort zijn, wat voor iedereen merkbaar zou zijn. Zo wordt de kalender meestal als onzin en gaat men er vanuit dat de auteur zeker op dat moment moet hebben geweten dat het jaar 365 1/4 dagen heeft. Het idee dat een engel zo ver fout zou kunnen zijn, heeft het 'wetenschappelijke' deel van het Boek van Henoch in diskrediet gebracht. Maar maakte de engel daadwerkelijk een fout, of zitten wij mensen ernaast?

In 45 v.Chr. introduceerde Julius Caesar de "Juliaanse" kalender die gemiddeld 365,25 dagen per jaar telt. De Messias en zijn apostelen woonden in het Romeinse Rijk, waar de Juliaanse kalender al tientallen jaren werd gebruikt en waarvan bekend was dat deze nauwkeurig was. Hoe kon een boek door hen als authentiek geschrift worden aanvaard als het zo'n flagrante fout bevatte?

En toch werd de kalender van het Boek van Henoch zeer serieus genomen. Zowel de Qumran-kalender beschreven in de Dode Zee-rollen als de kalender van het Boek der Jubeljaren had 364 dagen. Het boek jubileeën, daterend uit de 2e eeuw voor Christus, benadrukt sterk dat de kalender precies 364 dagen moet hebben

Jubileeën 6:36-38 "Want er zullen zijn die zeker waarnemingen van de maan zullen maken - hoe (het) de seizoenen verstoort en van jaar tot jaar tien dagen te vroeg komt. Om deze reden zullen de jaren op hen komen, wanneer zij zullen verstoren (de orde), en een afschuwelijke (dag) maken, de dag der getuigenis, en een onreine dag zal een feestdag worden, en zij zullen alle dagen verwarren, de heilige met de onreine, en de onreine dag met de heilige; want zij zullen in de fout gaan met betrekking tot de maanden en sabbatten en feesten en jubeljaren. Om deze reden gebied en getuig ik u dat u van hen zult getuigen; want na uw dood zullen uw kinderen (ze) verstoren, zodat zij het jaar niet driehonderdvierenzestig dagen maken, en daarom zullen zij in de fout gaan wat betreft de nieuwe manen en seizoenen en sabbatten en feesten, en zij zullen alle soorten bloed eten met alle soorten vlees."

Zou een kalender met 364 dagen eigenlijk nuttig kunnen zijn? Zou het verfijnder kunnen zijn dan onze moderne Gregoriaanse kalender? Zou het echt de kalender kunnen zijn die Yahuah zou kunnen gebruiken? De schrijver van Jubileeën schrijft immers dat mensen die van de 364 dagen kalender afwijken 'alle dagen zllen verwarren'. De Engel lijkt dus helemaal geen fout te hebben gemaakt bij het bekendmaken van de kalender aan Henoch.

Verdediging van dee Henoch-kalender

De kalender die in het Boek van Henoch wordt beschreven, heeft veel uitstekende eigenschappen. Een van de beste is dat het een heel eenvoudig, georganiseerd patroon heeft. Ik begrijp uit de tekst dat deze kalender twaalf maanden van 30 dagen heeft en 4 andere dagen die markeringen van het kwartaal zijn voor de vier seizoenen. In totaal zijn het dus precies 364 dagen. De namen van de maanden worden niet gegeven, maar het is duidelijk dat elk seizoen moet worden gerekend als de drie maanden die volgen op de dag die dat seizoen inluidt. De afbeelding hieronder illustreert het patroon, compleet met voorgestelde namen.

Een dergelijke geordende methode heeft een aantal aantrekkelijke aspecten. Het is niet alleen erg gestructureerd met elke maand hetzelfde aantal dagen, maar elk kwartaal bevat 91 dagen, wat precies 13 weken is. Dat zou betekenen dat elk kwartaal op dezelfde dag van de week zou beginnen. Het zou ook betekenen dat een jaar precies 52 weken zou omvatten, in plaats van een of twee dagen te veel. We mogen ervan uitgaan dat de Engel helemaal geen fout heeft gemaakt, omdat diverse andere geschriften de 364 dagen kalender ondersteunen. Er moet dus een logische oplossing zijn voor die extra dagen die nodig zijn om in lijn te blijven met de seizoenen.

Dus hoe zit het met die extra dagen die nodig zijn om in lijn te blijven met de seizoenen? Nergens verbiedt het Boek van Henoch intercalatie, wat betekent dat er extra "schrikkeldagen" in het jaar worden ingevoegd om het in lijn te houden met de seizoenen. Het lijkt echter te impliceren dat de week een ononderbroken cyclus moet zijn, want een van de belangrijkste redenen om een jaarlengte van 364 dagen te kiezen, is dat het precies 52 weken is. Zo ontstaat de mogelijkheid om om de paar jaar een hele extra week in te voegen om het gemiddelde op de benodigde 365,24 dagen te brengen. Dat zou voldoen aan zowel het doel om op één lijn te blijven met de seizoenen en toch de week een ononderbroken cyclus van 7 dagen te houden. In feite lijkt het Boek van Henoch een intercalatie-methode te suggereren die grotendeels over het hoofd is gezien. Bij het bespreken van de beweging van de maan, vertelt de engel Henoch wat volgens mij het geheim is van wanneer de extra weken moeten worden ingevoegd. Ik gebruik hiervoor een tekst uit de Laurence vertaling, daar die deze het beste heeft neergezet:

Enoch 73:12,16 "So that the moon has thirty days less than the sun and stars. The moon brings on all the years exactly, that their stations may come neither too forwards nor too backwards a single day; but that the years may be changed with correct precision in three hundred and sixty-four days. In three years the days are one thousand and ninety-two; in five years they are one thousand eight hundred and twenty; and in eight years two thousand nine hundred and twelve days. ....... The year then becomes truly complete according to the station of the moon, and the station of the sun; which rise in the different gates; which rise and set in them for thirty days."

Met andere woorden, het is de maan die "alle jaren precies voortbrengt", wat betekent dat de intercalatie zo moet worden uitgevoerd dat het nieuwe jaar (bij de lente-equinox) op één lijn ligt met de nieuwe maan. Dat zal alleen in bepaalde jaren mogelijk zijn, maar het geeft wel een richtlijn voor wanneer de extra intervallen van een week moeten worden ingevoegd. De engel lijkt erop te wijzen dat, naast het primaire doel van het afstemmen op de seizoenen van de zon, het een secundair doel van de Henoch-kalender is om ook op één lijn te blijven met de maan. Dat maakt het verrassend vergelijkbaar met de Hebreeuwse kalender, die het primaire doel heeft om uitgelijnd te zijn met de maan, en als secundair doel heeft om uitgelijnd te zijn met de zon.

Merk ook op dat de engel nog een uitstekende reden aanwijst voor de keuze van 364 dagen. Het maanjaar van 354 dagen is 10 dagen minder dan 364 dagen, dus in drie jaar is de maancyclus 30 dagen minder dan drie 364-daagse Henoch-jaren. De Hebreeuwse kalender voegt ongeveer elke drie jaar een extra maanmaand van 30 dagen in om op één lijn te blijven met de zon. Dus, gedurende vele intervallen van drie jaar, stemmen het Hebreeuwse en het Henoch-jaar perfect op elkaar af zonder tussenvoeging. Merk ter ondersteuning van deze interpretatie op dat het tekstgedeelte van Henoch 73:12-16 ook spreekt over afstemmingen in vijf en acht jaar. Dat zijn beide intervallen in de Hebreeuwse kalender die ongeveer overeenkomen met het zonnejaar, en ook met het vaste Henoch-jaar. In die intervallen is de overeenkomst echter niet op de dag zelf, zoals met de periode van drie jaar, wat suggereert dat dit goede intervallen kunnen zijn voor het invoegen van een volledige week om beide jaren te bereiken die gemiddeld 365,24 jaar zijn en ook ongeveer overeenkomen met de maan . Gemiddeld is elke 5,6 jaar een extra week nodig. Er is een uitstekend voorbeeld van deze uitlijning van Hebreeuwse en Henoch-kalenders tijdens het leven van Messias welke ik later zal bespreken.

Een onverwacht kenmerk van het 364-daagse jaar is dat het resulteert in een gemiddelde jaarlengte die nog nauwkeuriger is dan onze moderne Gregoriaanse kalender. De werkelijke lengte van het jaar is nu 365,2422 dagen. De Gregoriaanse kalender heeft gemiddeld 365,2425 dagen, welke veel dichter bij de waarheid ligt dan de voormalige Juliaanse kalender, die gemiddeld 365,25 dagen bedroeg. Maar als de 52 weken van de Henoch kalender elke 293 jaar worden geïntercaleerd , dan is het gemiddeld 365,2423 dagen, wat uiterst nauwkeurig is. Het is zeer verrassend dat een dergelijke nauwkeurigheid kan worden verkregen door een hele week per keer over zo'n korte tijdsperiode te intercaleren. Onze Gregoriaanse kalender daarentegen intercaleert één dag per keer over een 400-jarige cyclus en bereikt minder nauwkeurigheid op de lange termijn. Onze Gregoriaanse kalender voegt een schrikkeldag toe in jaren die deelbaar zijn door vier, maar slaat jaren over die deelbaar zijn door 100, tenzij ze ook deelbaar zijn door 400. De Methode van de Henoch kalender blijkt alles gewogen vele malen overzichtelijker en daarnaast ook nog nauwkeuriger dan onze Gregoriaanse kalender. De Engel in maakte met de bekendmaking aan Henoch helemaal geen fout, deze engel wist precies waar hij mee bezig was.

De Messias bewijst de authenticiteit van het boek Henoch (en daarmee zijn kalender) door eruit te quoten

Yahusha HaMashiach en zijn apostelen citeerden naar mijn idee vaak uit het boek van Henoch (ook wel 1 Henoch genoemd) en bevestigde daardoor indirect de authenticiteit van dit boek. Het stond ooit in de Bijbel en werd aanvaard als geschreven door Henoch zelf, de majestueuze profeet die werd weggenomen zonder de dood te proeven; Hebreeën 11:5 "Door het geloof werd Henoch weggenomen, opdat hij de dood niet zou zien. En hij werd niet gevonden, omdat Yahuah hem weggenomen had. Vóór zijn wegneming kreeg hij namelijk het getuigenis dat hij Yahuah behaagde". Tijdens de derde en vierde eeuw na Christus raakte het boek in ongenade en werd het verwijderd uit de canon van de Bijbel, voorbestemd om een ​​van de "verloren boeken" van de Bijbel te worden. Het werd herontdekt in 1773 in Ethiopië en is nu gemakkelijk beschikbaar in het Engels, maar wordt nog steeds grotendeels niet gewaardeerd. Laten mijn daarom bewijzen dat onze Messias Yahusha zelf citeert uit het boek Henoch, dit omdat Hij zinsneden uit het boek Henoch klaarblijkelijk belangrijk vondt.

Laat mij beginnen met Judas, een broer van Yahusha HaMashiach:

"Ook over hen heeft Henoch, de zevende vanaf Adam, geprofeteerd, toen hij zei: Zie, de Heere is gekomen met Zijn tienduizenden heiligen, om over allen het oordeel te vellen en alle goddelozen onder hen terecht te wijzen voor al hun goddeloze daden, die zij op goddeloze wijze bedreven hebben, en voor al de harde woorden die zij, goddeloze zondaars, tegen Hem gesproken hebben." (Judas 1:14-15, citerende Henoch 1:9 {2:1}.)

Hoewel dat het enige citaat in de Bijbel is waarbij direct naar Henoch wordt verwezen, zijn er veel ander verwijzingen die opvallende overeenkomsten vertonen. De geleerde en vertaler RH Charles verklaarde: "De invloed van 1 Henoch op het Nieuwe Testament is groter geweest dan die van alle andere apocriefe en pseudepigrafische boeken samen." (Charles, R.H., The Book of Enoch (London: Oxford U. Press, 1913)). Een andere deskundige, Nibley, Hugh, merkte op dat "de invloed ervan duidelijk is in niet minder dan 128 plaatsen in het Nieuwe Testament." (Hugh Nibley, Enoch the Prophet, (Salt Lake City: Deseret Book and FARMS), 1986, p. 95.) In de volgende tabel worden er enkele teksten uit het Nieuwe Testament vergeleken met de originele Henoch vertaling van Richard Laurence, waarin de Messias blijkbaar zinspeelt op het Boek van Henoch.

Het Boek van Henoch werd kort na Yahusha uit de Joodse geschriften geschrapt, hoogstwaarschijnlijk omdat het boek Yahusha aanwees als de Messias. Het werd tot het midden van de derde eeuw na Christus door de vroeg christelijke kerkvaders als schrifttekst geciteerd, en werd aanvaard als door Henoch zelf was geschreven. De inleiding tot de Laurence-vertaling vat samen: "Terugkerend naar de tweede eeuw van het christendom, zien we dat Irenaeus en Clemens van Alexandrië het Boek van Henoch citeren zonder het heilige karakter ervan in twijfel te trekken... Tertullianus, die bloeide aan het einde van de eerste en op het begin van de tweede eeuw, . . . spreekt over de auteur als 'de oudste profeet, Henoch' en over het boek als de goddelijk geïnspireerde handtekening van die onsterfelijke patriarch, bewaard door Noach in de ark. . . . Tertullianus voegt toe [ dat het] 'door de Joden werd verloochend, zoals alle andere geschriften die over Christus spreken'. ... Origenes (254 na Chr.) kent aan het Boek van Henoch hetzelfde gezag toe als aan de Psalmen [maar] bevestigt dat het werk van de antediluviaanse patriarch in de kerken niet als goddelijk werd aanvaard.'" (Laurence, blz. iv-v). Zo begon men het werk vanaf de derde eeuw in twijfel te trekken. RH Charles merkt op dat "vanaf de vierde eeuw van onze jaartelling het in diskrediet raakte; en onder het verbod van autoriteiten als Hilary, Hieronymus en Augustinus raakte het geleidelijk uit de circulatie en raakte het voor de kennis van de westerse christenheid verloren . . . ." (The Apocrypha and Pseudepigrapha of the Old Testament, Oxford, Clarendon Press, 1913, vol. 2, p. 163.) Het raakte toen in diskrediet en werd in de vierde eeuw verbannen uit de canon van de Schrift, duidelijk omdat het niet overeenkwam met hoe het christendom na de dood van de apostelen hun leugenachtige religie wilden definiëren.

Het boek riep ongetwijfeld ook vragen op met zijn ongebruikelijke uitspraken, verwijzend naar dingen als in Henoch 18:2 "Ik zag de hoeksteen van de aarde. Ook zag ik de vier winden die de aarde dragen en het uitspansel van de hemel." Dat klonk misschien primitief voor de geavanceerde wetenschap van de vierde eeuw, maar dat is dezelfde beeldspraak die door veel grote profeten wordt gebruikt. Zo ziet Johannes bijvoorbeeld in Openbaring 7:1 "Hierna zag ik vier engelen staan op de vier hoeken van de aarde. Zij hielden de vier winden van de aarde tegen, opdat er geen wind zou waaien op de aarde, of op de zee of tegen enige boom." Vergelijk dit eens met Jesaja 11:12, Jeremia. 49:36, Ezechiël 37:9, Daniël 7:2 en Mattheüs 24:31. Zoals in dit artikel duidelijk is geworden, blijkt vaak datgeen wat in de Schriften primitieve wetenschap lijkt te zijn, juist hetgeen te zijn wat de verfijnde concepten van Yahuah voor ons vereenvoudigd.

Om verschillende redenen werd het Boek van Henoch dus systematisch uit de Schriften verwijderd totdat het een "verloren boek" van de Bijbel werd. In 1773 ontdekte de beroemde ontdekkingsreiziger James Bruce het in Ethiopië (toen Abessinië genoemd) en bracht drie exemplaren terug. Gelukkig hadden de Ethiopiërs het in hun Bijbel bewaard, waar het zich direct na het boek Job bevond.

Conclusie

Het Boek van Henoch bevat enkele geavanceerde astronomische beschrijvingen en een kalender die nader onderzoek verdienen. Het boek werd door de Messias als Schriftuur aanvaard en lijkt nog steeds authentiek te zijn. Jubileeën 6 waarschuwd de mensheid niet in de fout te gaan aangaande de 364 dagen kalender van Henoch. Laten wij deze raad ter harte nemen en ons verdiepen in wat Henoch en zijn astronomische openbaring ons kan leren. Zonder de 364 dagen kalender zijn wij domweg niet in staat om gepasseerde profetieën de dateren ofwel te begrijpen. Wat betreft toekomstige profetieën zal de 364 dagen kalender ons in staat stellen deze tijdig te herkennen om in waarheid te aanschouwen.