Bereshit - Genesis - hoofdstuk 1

Bereshit - Genesis - hoofdstuk 1:1

Commentaar:

In het begin (van de tijd) schiep, dit is het eerste moment dat ondeelbaar is in kortere perioden. Er was hiervoor geen concept "tijd", d.w.z. er was alleen een ononderbroken continuïteit. Elohim had 'niets' in 'iets' veranderd. Het was niet nodig geweest om "tijd" in te roepen om dit te bereiken.

Sommige geleerden begrijpen dat het eerste vers betekent dat Elohim de hemel en de aarde als eerste schiep. Dit is een foutieve uitleg, aangezien water voorafging aan de schepping van hemel en aarde, zoals we weten uit vers 2, waar "de geest van Elohim wordt beschreven als "zwevend over het wateroppervlak". De duidelijke betekenis van de tekst is, zoals vaak gebeurt in de Thora, dat iets eerst in één geval kan worden genoemd, hoewel elders wordt vermeld dat hetzelfde fenomeen zich in een later stadium heeft voorgedaan. In Genesis 9:18 wordt ons verteld over de drie zonen van Noach die de ark verlieten na de zondvloed, namelijk Sem, Cham en Jafet, en de Thora voegt eraan toe dat Cham de vader van Kanaän was. Hoewel de informatie over Kanaän op dit moment nogal misplaatst is, maakt het feit dat de Thora ons later vertelt dat Noach Kanaän vervloekte, het noodzakelijk om hem hier te vermelden, omdat we anders niet zouden weten wie deze Kanaän was die Noach vervloekte in vers 25 van hetzelfde hoofdstuk. We hebben een soortgelijke situatie in Genesis 35:22 waar, hoewel Rubens zonde met Jacobs bijvouw Bilhah wordt genoemd, wordt de reactie van Jacob daarop pas kort voor zijn dood genoemd, wanneer hij uitlegt waarom Ruben door hem niet geschikt werd geacht om zijn normale positie in te nemen. Namelijk Ruben als een eerstgeborene aanmerken (Genesis 49,3-4). In Genesis 35:22 vertelt de Thora ons al dat Jacob had gehoord over wat Ruben had gedaan. Als de Thora dat niet had gedaan, zou de lezer versteld hebben gestaan ​​van Jacob zijn protest tegen Ruben in dit late stadium. Er zijn veel van dergelijke voorbeelden. Het hele hoofdstuk hier in Genesis is door Mozes geschreven om ons te laten begrijpen van wat er in de Tien Geboden staat over de reden waarom de Shabbat heilig is, d.w.z. dat het een symbool is dat ons herinnert aan het feit dat Yahuah het universum in 6 dagen heeft geschapen en rustte op de zevende dag (Exodus 20,10). Als iemand zou denken dat het universum als zodanig toen al bestond in het formaat dat we het nu zien, corrigeert de Thora dit denken door verder te gaan met vers 2, waar de de aarde bestond in een chaotische vorm, zoals uitgewerkt door de profeet Jeremia (Jeremia 4:,23).

Het vers vertelt ons dat hemel en aarde met al hun afgeleiden op de eerste dag werden geschapen, allemaal zonder dat er enige fysieke materie aan vooraf was gegaan. Dit feit wordt bevestigd door het woord schiep (ברא - bara )- dat de creatie van "iets uit het niets" beschrijft.

De uitdrukking אלוקים "elo-ha" (“elo-him”) verwijst naar iets blijvends, eeuwigs. Dit is de reden waarom Mozes in Deuteronomium 32:17 verwijst naar demonen, aangezien ze niet eeuwig zijn, zijn onderworpen aan de dood. De reden dat de term "elo- ha” hier in de meervoudsvorm verschijnt, d.w.z. “elo-him”, is om ons te leren dat Yahuah de oorsprong is van alle verschillende zichtbare en onzichtbare manifestaties in het universum. Dit is wat de profeet Jesaja in gedachten heeft toen hij Yahuah beschreef (Jesaja 6:3) als, "de hele wereld is een manifestatie van Zijn heerlijkheid." Er is geen ander bestaan ​​tenzij het is voortgekomen uit Yahuah Zijn bestaan. Dit is wat Nehemia in gedachten had toen hij zei (Nehemia 9:6), "En U doet alles leven".

אלוקים, Elohim, de duidelijke betekenis van het woord is dat het goddelijkheid beschrijft. Het beschrijft Degene die alle goddelijke krachten bezit. Dit is de reden waarom het wordt uitgedrukt in het meervoud, d.w.z. niet alleen אל of אלוה, maar Degene Die alle goddelijke krachten in Zijn essentie omvat. Een voorbeeld van een dergelijk gebruik van het woord wordt gevonden in Jozua 24:19 "want Hij is een heilig Elohim" (אלוקים קדשים הוא). Het betekent dat Hij in Zijn hoedanigheid als אלוקים alle aspecten van heiligheid omvat. We vinden een parallel gebruik van woorden die aardse autoriteit beschrijven in Jesaja 19,4 waar dergelijke heersers in het meervoud worden beschreven als אדנים קשה, "een harde meester" (hoewel het bijvoeglijk naamwoord dat op "hen" wordt toegepast in het enkelvoud staat). De reden dat het zelfstandig naamwoord in het meervoud staat, is omdat zulke heersers hun gezag op zoveel verschillende manieren uiten. Als een dergelijk gebruik van het meervoud gepast is om aardse heersers te beschrijven, hoeveel te meer is het dan gepast om Yahuah in het meervoud te beschrijven, wiens gezag zich op ontelbare meer manieren manifesteert. Hun hele gezag is immers alleen afgeleid van Yahuah. Yahuah is per definitie Eén, ondeelbaar, maar Zijn krachten zijn talrijk. Het heeft dan ook niks te maken met het feit dat Yahuah Elohim een drie-heid zou zijn, van God, Zoon en Geest. Deze leugen heeft niks te maken met Genesis 1 vers 1.

We vinden veel andere voorbeelden van zelfstandige naamwoorden in het enkelvoud die worden beschreven alsof ze in het meervoud waren geschreven. Om er een paar te noemen: ליל שמורים הוא, Exodus 12:42 "het is een nacht van waken", het woord voor "waken" staat in het meervoud. Of Leviticus 23:28 יום כפורים הוא "het is de Grote Verzoendag."

Een andere reden waarom de Torah naar Yahuah verwijst als אלוקים Elohim in het meervoud, is de grote hoeveelheid intelligentie, wijsheid en inzicht die Hij gebruikte toen Hij het universum schiep. Dit is wat Salomo in gedachten had toen hij in Spreuken 3:19 schreef "ה' בחכמה יסד ארץ כונן שמים בתבונה.", "Yahuah heeft de aarde met wijsheid gegrondvest, de hemel met inzicht gevestigd.". Yahuah wordt beschreven als het gebruiken van verschillende eigenschappen bij het scheppen van het universum.

Vanuit een ander belangrijk oogpunt beschrijft de naam אלוקים Elohim in Zijn hoedanigheid van rechter. Dit is wat de Thora bedoeld waar staat geschreven in Exodus 22:27 "U mag de rechters niet vervloeken", אלוקים לא תקלל. We hebben een ondubbelzinnig vers in Psalm 75:8 dat bewijst dat het woord duidelijk rechter betekent, d.w.z. כי אלוקים שופט זה ישפיל וזה ירים “maar Elohim is Rechter: Hij vernedert de een en verhoogt de ander." De term אלוקים voor Elohim is op dit punt toepasselijk omdat Hij de eigenschappen van Gerechtigheid gebruikte bij het scheppen van het universum. Het betekent dat Hij in Zijn hoedanigheid als אלוקים alle aspecten van heiligheid, onschendbaarheid omvat.

את השמים ואת הארץ "hemel en aarde." Telkens wanneer het woord את verschijnt, voegt het iets toe aan de betekenis van de platte tekst. Op het meest basale niveau zijn de twee woorden hier bedoeld om aan te geven dat er twee extra zaken of grondstoffen betrokken waren bij de schepping van hemel en aarde.

Volgens de duidelijke betekenis van de tekst, begrijpen we de twee woorden als verwijzingen naar de twee verschillende grondstoffen (elementen) die Elohim gebruikte bij het scheppen van hemel en aarde, aangezien de twee duidelijk niet van hetzelfde materiaal zijn gemaakt. Dit is de betekenis van "de aarde was tohu vavohu", d.w.z. woest en ledig, duidelijk dat na de eerste scheppingsdaad de aarde nog steeds in een chaotische toestand verkeerde. Dit wordt bedoeld met Jesaja 66:2. De eerste drie woorden in dat vers verwijzen naar bestaand materiaal, terwijl de laatste woorden "Mijn handen hebben gevormd" verwijzen naar Yahuah die dit materiaal een onderscheidende vorm geeft. Volgens dit vers in Jesaja schiep Yahuah eerst het ruwe materiaal, daarna bestonden Zijn activiteiten uit het verfijnen van dergelijk ruw materiaal door verfijnende handelingen.

Bij het woord hemel (Shamayim) moeten we opletten. Vaak denken wij direct aan de plaats waar Yahuah zou wonen. “Hemel” is echter een gehelleniseerd woord en rooft ons van zijn werkelijke betekenis. De werkelijke betekenis leidt ons direct naar de sterren. (Hemel = H8064; Shamayim: zichtbare hemel, plek waar de sterren zijn gelokaliseerd). De Hemel / Shamayim verwijst naar de sterren die door YAHUAH zijn gemaakt en is een eeuwige getuige van de Messias Yahusha.

Psalm 119:89 "Voor eeuwig, YAHUAH, staat (geschreven/opgetekend) uw woord in de hemel (shamayim/Hemelse Boekrol) bereid."

De getuige van Yahuah Zijn glorie zijn de sterren en noemen we de Zodiac, ofwel de “Hemelse Boekrol”. Ze getuigen over het plan dat Yahuah Elohim heeft met de aarde die hij geschapen heeft. Over de Messias die de dood overwint en over zijn opstanding uit de dood.

In Genesis 1:14-19 zien we dat Yahuah, zoals in Jesaja 66:2 staat opgeschreven, deze hemel verfijnt. Door er lichten aan te scheppen, die Zijn plan zullen verkondigen aan de mensheid: Genesis 1:14-19 "En Elohim zei: Laten er lichten zijn aan het hemelgewelf om scheiding te maken tussen de dag en de nacht; en laten zij zijn tot tekenen, en tot aanduiding van vaste tijden en van dagen en jaren! En laten zij tot lichten zijn aan het hemelgewelf om licht te geven op de aarde! En het was zo. En Elohim maakte de twee grote lichten: het grote licht om de dag te beheersen en het kleine licht om de nacht te beheersen; en ook de sterren. En Elohim plaatste ze aan het hemelgewelf om licht te geven op de aarde, om de dag en de nacht te beheersen en om scheiding te maken tussen het licht en de duisternis. En Elohim zag dat het goed was. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de vierde dag."

We zien duidelijk in de Thora dat Yahuah de auteur is van de zodiac (de baan die de zon gaat door de sterrenbeelden), niet satan of de gevallen engelen. Ook niet de Soemeriërs met hun zongoden, niet de Grieken met hun Olympus of de romeinen met hun Pantheon zijn de scheppers van de zodiac. Zij verdraaiden de originele boodschap die Yahuah heeft opgetekend in de sterren. De ware boodschap in de sterren vertelt ons over de glorie van Yahuah en laat de werken van Zijn handen zien, Zijn machtige scheppingskracht. Yahuah gaf niet voor niets elke ster een naam: Psalm 147:1-5 "Hoe goed is het om te spelen voor onze Elohim YAHUAH, hoe feestelijk is het om een lofzang te zingen voor YAHUAH, die Jeruzalem herbouwt, die het verspreide volk van Yasharal bijeenbrengt. Hij heelt hun hart, dat gebroken is, Hij verbind hun wonden. Het aantal van de sterren bepaalt Hij, YAHUAH geeft ze allemaal een naam. Groot is onze God YAHUAH en veelzijdig is Zijn kracht, Zijn inzicht kent geen grenzen."

Vanuit dit oogpunt gezien, omvatten de extra woorden את in de zin "hemel en aarde", de zon, maan, sterren in het geval van het woord hemel (שמים) en het hele scala aan vegetatie in het geval van het woord aarde (ארץ).

Bereshit - Genesis - hoofdstuk 1:2

-- WORDT VERVOLGD WANNEER YAHUAH WIL--