Echte wedergeboren zonen volharden in het geloof!

Kolossenzen 1:21-23a: “En Hij heeft u, die voorheen vervreemd was en vijandig gezind, zoals bleek uit uw slechte daden, nu ook verzoend, in het lichaam van Zijn vlees, door de dood, om u heilig en smetteloos en onberispelijk voor Zich te plaatsen, als u tenminste in het geloof blijft, gefundeerd en vast, en u niet laat afbrengen van de hoop van het Evangelie, dat u gehoord hebt”.

Sommigen zeggen dat een persoon kan “gered worden”, dan voor een bepaalde tijd een simpel gelovig leven leidt, en daarna opnieuw “verloren gaat”. Anderen leren dat een persoon kan “gered worden” die vervolgens gedurende een bepaalde tijd een gelovig leven leeft en daarna terugkeert naar zijn oude wandel. Hij keert terug naar een zondige levenswandel en kan niet meer onderscheiden worden van een verloren mens. Deze gedachte zegt dat zo iemand nog steeds recht heeft op de hemel wanneer hij sterft, omdat hij nog steeds gered is (alhoewel “vleselijk”). Laten we eens kijken naar de Schrift en die vanuit context bestuderen, we zullen dan erg duidelijk leren wat de waarheid is betreffende deze kwestie van redding. We zullen daaruit concluderen dat zij die werkelijk wedergeboren zijn, zullen volharden in het geloof.

Onze tekst geeft aan wat een kenmerk en verzekering van redding is. Dit is een bewijs dat iemand wedergeboren is. Als men niet volhardt in het geloof, is men niet gered. De Schrift vertelt ons dat wanneer wij gered zijn, wij eeuwig leven hebben, en wij worden bewoond door de ruach hakodesh (Heilige Geest) door Wie wij verzegeld zijn tot de dag van de verlossing, en YHWH onze Schepper zal het werk verder zetten dat Hij in ons begonnen is.

De Schrift leert ons dat wanneer we gered zijn, wij nieuwe scheppingen zijn in Yahusha de Messias, wedergeboren, gewassen in het bloed van Yahusha, onze namen zijn opgeschreven in de hemel en we hebben een woning in de heerlijkheid voor ons voorbereid. Er zullen geen lege woningen in de hemel zijn, noch lege zitplaatsen tijdens het bruiloftsmaal van het Lam, omdat zogenaamde leden van de Bruid zijn teruggekeerd naar de zonde. Eens dat u gered bent, bent u gered voor eeuwig, en het bewijs is: “als u in het geloof blijft, gefundeerd en vast”. Als u zich afkeert van het geloof, dan is dat een bewijs dat u nooit gered was.

Als een mens in zonde leeft, dan is hij verloren – ongeacht hoeveel kerken hij heeft bezocht, ongeacht hoeveel predikers hij de hand schudde, ongeacht hoeveel hij gebeden heeft, ongeacht wat hij deed of wat hij beweert. Als hij in zonde leeft, is hij verloren. Een ware wedergeboren gelovige kan in zonde vallen, maar hij zal niet leven in zonde:

1 Thessalonicenzen 3:8 “Want nu leven wij, indien u staande blijft in YHWH”

Dit leven s is, wij zijn vrolijk en welgemoed, gelijk 1 Thess. 3:9 verklaart (SV kanttekening 13)

Wedergeboren gelovigen volharden in het geloof. Zij die wedergeboren zijn gaan door, door dik en dun. Zij keren niet terug. Zij volharden:

Titus 2:11-13 “Want de zaligmakende genade van YHWH is verschenen aan alle mensen, en leert ons de goddeloosheid en de wereldse begeerten te verloochenen en in deze tegenwoordige wereld bezonnen, rechtvaardig en godvruchtig te leven”

Het is de zaligmakende genade van onze Schepper die redt en ons onderwijst. Het geloof dat komt door het horen van het Woord van YHWH wordt gelouterd en altijd weer opnieuw gelouterd. Het zal voor de dag komen als goud, alhoewel gelouterd met vuur. Het is kostbaarder dan het goud dat vergaat, omdat het geloof dat redding brengt niet ten onder gaat.

Dit zijn bewijzende Schriftplaatsen. Zie terug naar 1 Thessalonicenzen 3:8. Is dat geen sterke uitspraak? Als “u” niet volhard in geloof, dan bent u niet gered. Ieder die een broeder genoemd wordt, ieder die beweert gered te zijn, nemen wij normaliter op zijn woord, tenzij zij bewijzen anders te zijn, niet staande te blijven en volharden in geloof. Als zij niet gered zijn, zullen zij na verloop van tijd ook bewijzen dat zij niet gered zijn.

Er zijn menigten mensen aan wie wordt gezegd dat zij gered zijn, dat zij naar de hemel gaan, terwijl zij in werkelijkheid nooit YHWH hebben leren kennen. Zij werden nooit wedergeboren. Hun leven veranderde niet. Zij hebben zich nooit echt bekeerd. Zij zijn niet opgehouden om kwaad te doen en leerden niet goed te doen. Zij hebben nooit het Evangelie geloofd. Zij ontvingen nooit hun Redder Yahusha de Messias persoonlijk. Zij zeiden gewoon: “Okay, ja, goed, ik ga akkoord, ik zal het doen, u leidt, ik volg”. Zij volgden sommige mensen of een of andere organisatie en kwamen er nooit toe Yahusha de Messias te kennen. Menigten verkeren in een afschuwelijke staat, in de veronderstelling dat zij naar de hemel gaan, maar die in plaats daarvan naar de hel gaan.

Er zal enige toetsing en beproeving zijn in het leven van een gelovige. Er zullen grote golven, stormen, problemen, hoogten en diepten, valkuilen, demonen, en mensen zijn die hun best zullen doen opdat de gelovige zou twijfelen en omkeren en compromissen maken en opgeven. Maar de gelovige kan vaststaan op de beloften van YHWH, en dat is een bewijs dat er ware redding heeft plaatsgevonden. Als gelovigen definitief terugkeren, bewijst dit dat deze niet gered zijn. Wedergeboren gelovigen volharden.

De druk is groot om niet door te gaan. Het blijkt dat de meesten die beweren wedergeboren te zijn, niet volharden.

Hebreeën 3:6 “De Messias echter is getrouw over Zijn huis als Zoon. Zijn huis zijn wij, als wij tenminste de vrijmoedigheid en de roem van de hoop tot het einde toe onwrikbaar vasthouden.”

Dit betekent niet dat iemand die zegt dat hij gered is, opnieuw zal verloren gaan als hij niet “de hoop tot het einde toe vasthoudt”. Deze tekst bewijst wél dat een persoon gered is als hij tot het einde toe vasthoudt, en als hij dat niet doet bewijst dit dat hij nooit gered is geweest.

Dit idee is een vorm van antinomianisme. Het woord antinomianisme is afgeleid van twee Griekse woorden, anti, hetgeen “tegen” betekent, en nomos, hetgeen “wet” betekent. Antinomianisme betekent “tegen de wet”. Theologisch gezien is antinomianisme het geloof dat er voor gelovigen geen morele wetten zijn waarvan YHWH verwacht dat zij zich daar aan houden. Antinomianisme gebruikt een Bijbelse leer om tot een niet-Bijbelse conclusie te komen. Antinomianisten leren dat mensen die in zonde leven, maar zeggen dat zij gered zijn, naar de hemel gaan. Dat is een duivelse leugen. Deze leer wordt niet gevonden in de Schrift. Zij die gered zijn houden de hoop vast tot het einde. Waarom denkt u dat de apostelen liever gedood werden dan hun geloof te verloochenen? Omdat zij geredde gelovigen waren. Zij volhardden in het geloof. Zij zouden eerder sterven dan terug te keren. Zij behielden hun vertrouwen en zij verheugden zich in hun hoop tot het eind. Bewijs van redding. De apostel Paulus kreeg met antinomianisme te maken in Romeinen 6:

Romeinen 6:1-2: “Betekent dit nu dat we moeten blijven zondigen om de genade te laten toenemen? Dat in geen geval. Hoe zouden wij, die dood zijn voor de zonde, nog in zonde kunnen leven?”

De meest-voorkomende aanval op de leer van verlossing door genade is dat deze verlossing de zonde in de hand zou werken en wedergeboren gelovigen niet hoeven te volharden en zonde heel normaal is in hun leven. Mensen vragen zich wellicht af: "Als ik gered wordt door genade en al mijn zonden worden vergeven, waarom zou ik dan niet zondigen zoveel als ik wil?” Maar zulke gedachten zijn niet de vrucht van een ware bekering, want een ware bekering brengt juist een grotere wil tot gehoorzamen voort – geen afname van gehoorzaamheid. YHWH Zijn wil – en ook onze wil, wanneer we vernieuwd zijn door Zijn Geest – is dat we er naar streven om niet te zondigen. Uit dankbaarheid voor Zijn genade en vergeving, willen we Hem behagen. YHWH heeft ons Zijn oneindig gulle geschenk van verlossing door Yahusha de Messias gegeven (Johannes 3:16; Romeinen 5:8). Onze reactie daarop moet zijn dat wij ons leven aan Hem wijden uit liefde, eerbied en dankbaarheid voor wat Hij voor ons heeft gedaan (Romeinen 12:1-2). Antinomianisme is niet-Schriftuurlijk, omdat het de betekenis van YHWH Zijn genadige gunst verkeerd toepast.

Een tweede reden dat antinomianisme niet-Schriftuurlijk is, is dat er de Thora is waarvan YHWH van ons verwacht dat we daar aan gehoorzamen. 1 Johannes vertelt ons:

Johannes 5:3 “Want YHWH liefhebben houdt in dat we ons aan Zijn geboden houden. Zijn geboden zijn geen zware last”.

Wat zijn dit voor geboden waarvan YHWH verwacht dat wij ons daar aan houden? Het zijn de geboden opgetekend in de Thora:

Matteüs 22:37-40 “Heb YHWH, uw Elohim, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat”.

Wedergeboren gelovigen volharden in een heilig leven volgens de Thora:

Hebreeën 5:9 "En toen Hij volmaakt was geworden, is Hij voor allen die Hem gehoorzamen, een oorzaak van eeuwige zaligheid geworden.”

Lukas 6:46 “Waarom noemt u Mij: Heere, Heere, en doet niet wat Ik zeg?”

Johannes 10:27 “Mijn schapen horen Mijn stem en Ik ken ze en zij volgen Mij”

Johannes 15:14 “U bent Mijn vrienden, als u doet wat Ik u gebied”

Zij die eeuwig leven bezitten door YHWH Zijn genade, gehoorzamen Hem en leven volgens Zijn Heilige wil. Maar zij die de hem niet gehoorzamen, verlangen er zelfs niet naar Hem te gehoorzamen, zij willen de YHWH niet dienen en behagen – hoe kan iemand dan denken dat deze persoon een wedergeboren gelovige is?

YHWH de Schepper alleen is de auteur van eeuwige redding voor allen die Hem gehoorzamen. Het is niet zo dat wij ons gered houden door Hem te gehoorzamen, maar gehoorzaamheid is gewoon het bewijs dat wij Zijn nieuw geboren kinderen zijn. Als wij onszelf in een geredde positie zouden moeten houden, dan zou dat niet lang duren. Wij gehoorzamen Hem omdat wij gered zijn, omdat wij Hem kennen.

Hebreeën 6:11-12 “Maar wij verlangen ernaar dat ieder van u dezelfde inzet toont, tot volle zekerheid van de hoop, tot het einde toe, opdat u niet traag wordt, maar navolgers bent van hen die door geloof en geduld de beloften beërven”

Wedergeboren gelovigen gaan door. Zij willen de YHWH dienen. Deze passage onthult het gevaar dat er valse belijders kunnen zijn. Paulus verlangde ernaar dat zij allen zouden gered zijn, “ieder van u”. Het bewijs van deze echte redding zal zijn: “dat ieder van u dezelfde inzet toont, tot volle zekerheid van de hoop, tot het einde toe”. Zij volharden door geloof.

Hebreeën 10:38-39 “Maar de rechtvaardige zal uit het geloof leven, en als iemand zich onttrekt, Mijn ziel heeft in hem geen behagen. Wij zijn echter geen mensen die zich onttrekken en naar het verderf gaan, maar mensen die geloven, tot behoud van hun ziel”

Zij die nieuwe schepselen in Yahusha de Messias zijn, zullen niet gevonden worden onder hen “die zich onttrekken en naar het verderf gaan”. Zij die zich onttrekken zijn verloren. Zij waren nooit gered. Zij zijn net zo verloren na hun belijdenis als ervoor. Zij zijn zelfs slechter af dan voordien. Onze tijd van “easy-believism” (easy = gemakkelijk; to believe = geloven) is erin geslaagd om zondaren te overtuigen te handelen alsof zij gered zijn. Maar zij kunnen dat niet lang volhouden. Zij wentelen zich als een gewassen zeug in de modder van zonde, altijd weer opnieuw.

Om “evangelisten” hun reputatie als krachtige zielenwinnaars te beschermen, werd de naam “vleselijke christen” uitgevonden. Wanneer hun “bekeerlingen” terugkeren naar hun ontucht, overspel, onreinheid, wellustigheid, afgoderij, hekserij, haat, onenigheid, rivaliteit, wraak, opruiing, ketterijen, jalousie, dronkenschap, braspartijen, sodomie, begerigheid, zelf liefde, bluf, trots, godslastering, liegen, ondankbaarheid, enz. enz., dan worden ze verontschuldigd door te zeggen: “O, dat zijn gewoon vleselijke christenen. Zij moeten enkel nog groeien”

Dit klinkt goed voor de zondaar. Hij kan al dit zondigen beoefenen en toch menen naar de hemel gaan (vgl. Mattheüs 7:13-14). Maar YHWH zegt: “Dwaal niet! …”. Dezen “zullen het Koninkrijk van YHWH niet beërven”! (1 Korinthiërs 6:10). Maar wedergeboren gelovigen volharden.

2 Petrus 2:19-22 “Zij [= dwaalleraren] beloven hun vrijheid, terwijl zij zelf slaven van de verdorvenheid zijn; want door wie iemand overwonnen is, van hem is hij ook een slaaf geworden. Want als zij de besmettingen van de wereld ontvlucht zijn door de kennis van de Heere en Zaligmaker Yahusha de Messias , maar daarin opnieuw verwikkeld raken en daardoor overwonnen worden, dan is voor hen het laatste erger geworden dan het eerste. Het zou immers beter voor hen geweest zijn dat zij de weg van de gerechtigheid niet gekend hadden, dan dat zij, nadat zij die hebben leren kennen, zich weer afkeren van het heilige gebod dat hun overgeleverd was. Maar hun is overkomen wat een waar spreekwoord zegt: De hond is teruggekeerd naar zijn eigen uitbraaksel en de gewassen zeug naar het rondwentelen in de modder.”

Hier hebben we een Schriftuurlijke beschrijving van easy-believism, van “zielenwinnaars” en hun “bekeerlingen”. Merk op: “De hond is teruggekeerd naar zijn eigen uitbraaksel”. Hij was nog steeds een hond na zijn belijdenis van redding gedaan te hebben. Als hij zou gered zijn, dan zou hij een schaap zijn. Ook: “de gewassen zeug naar het rondwentelen in de modder”. Ze was nog steeds een zeug. Zij was niet gewassen in het bloed van de Messias. Als dat geweest zou zijn, dan zou ze een nieuwe schepping zijn. Ze zou een ooi geweest zijn in plaats van een zeug. Schapen eten hun braaksel niet, en ooien wentelen zich niet in de modder. Honden en zeugen doen dit! Satan en zijn bedienaars zijn professionals in het leiden van mensen naar valse belijdenissen die het niet uithouden onder druk. Echte wedergeboren gelovigen volharden!

1 Johannes 2:18-19 “Kinderen, het is het laatste uur; en zoals u gehoord hebt dat de antichrist eraan komt, zijn er ook nu al veel antichristen gekomen, waaruit wij weten dat het het laatste uur is. Zij zijn uit ons midden weggegaan, maar zij waren niet uit ons; want als zij uit ons geweest waren, dan zouden zij bij ons gebleven zijn. Maar het moest openbaar worden dat zij niet allen uit ons zijn.”

Het onkruid wordt antichristen genoemd. Zij waren onder de gelovigen, maar ze waren niet uit hen. Als zij zouden gered geweest zijn, dan zou er geen twijfel over bestaan dat ze bij hen zouden gebleven zijn. Waarom? Echte wedergeboren gelovigen volharden!

Romeinen 6:23 “Want het loon van de zonde is de dood, maar de genadegave van YHWH is eeuwig leven, door Yahusha de Messias , onze Heere.”

Zij die in zonde leven, zijn zondaars. Vind maar eens één plaats in de Schrift waar YHWH Zijn kinderen zondaars worden genoemd nadat zij gered werden! O, wij zijn zeker niet volmaakt. Echte wedergeboren gelovigen zijn geen volmaakte schepselen, maar nieuwe schepselen. Zonde is niet het thema in het levens van een waarlijk wedergeboren gelovige zoals dat was vóór zijn redding. U zal niet één geval in de Bijbel vinden waar een kind van YHWH een zondaar genoemd wordt. De verlorenen worden zondaars genoemd, YHWH Zijn kinderen worden heiligen genoemd en zonen van Elohim. Dit is geen zondeloze volmaaktheid, maar de heerschappij van de zonde is gebroken.

Romeinen 6:16-18 “Weet u niet dat aan wie u uzelf als slaaf ter beschikking stelt tot gehoorzaamheid, u slaaf bent van wie u gehoorzaamt: óf van de zonde, tot de dood, óf van de gehoorzaamheid, tot gerechtigheid? Maar YHWH zij dank: u was wel slaaf van de zonde, maar nu bent u van harte gehoorzaam geworden aan het voorbeeld van de leer waaraan u overgegeven bent. En, vrijgemaakt van de zonde, bent u dienstbaar gemaakt aan de gerechtigheid”

Conclusie

Velen hebben allerlei wegen bewandeld die allemaal eindigden in de modder van de zonde. Anderen hebben een gebed nagezegd van een “aangename persoon”, zonder verandering in hun leven. Dat is niet de manier om redding te vinden. Ieder mens moet naar Golgotha gaan om zijn Redder te vinden. Vervolgens moet ieder mens afzonderlijk Hem leren kennen.

Lukas 23:33 “Toen zij op de plaats kwamen die Schedel genoemd werd, kruisigden ze Hem daar, met de misdadigers, de één aan de rechter- en de ander aan de linkerzijde”

Waarom stierf Hij? het antwoord lezen we in (1 Korinthiërs 15:

1 Korinthiërs 15:3-4 “Want ik heb u ten eerste overgeleverd wat ik ook ontvangen heb, dat de Messias gestorven is voor onze zonden, overeenkomstig de Schriften, en dat Hij begraven is, en dat Hij opgewekt is op de derde dag, overeenkomstig de Schriften.”

Dát is het Evangelie, De Redder Yahusha de Messias zei:

Markus 1:15b "bekeer u en geloof het Evangelie.”

Lukas 13:3 “Ik zeg u: Nee, maar als u zich niet bekeert, zult u allen evenzo omkomen.”

Er is geen redding los van bekering. De Schrift zegt: “Zoek YHWH terwijl Hij te vinden is, roep Hem aan terwijl Hij nabij is” (Jesaja 55:6). De Schrift zegt niet dat u woorden van een ander moet herhalen. De Schrift zegt: “roep Hem aan terwijl Hij nabij is”. De Schepper is nabij. Hij zal u redden en u zal het weten, en u zal volharden door Zijn genade en kracht.