Misbruik van Johannes 3:16 en de verderfelijke leer van alverzoening
Misbruik van Johannes 3:16 en de verderfelijke leer van alverzoening
Inleiding
In tegenstelling tot wat de meesten vandaag doen zou het goed zijn dat wij ons bewust worden van en rekening houden met al Yahuah Zijn eigenschappen. Velen isoleren Yahuah Zijn liefde, maar negeren Zijn gerechtigheid en oordeel.
Belangrijke eigenschappen van Yahuah zijn Zijn Heiligheid, Wijsheid, Liefde, Gerechtigheid, Kracht, en laten we niet vergeten dat Hij ook een naijverige (jaloerse) Elohim is (Exodus 20:5; Deuteronomium 4:24). Hij is ook een “verterend vuur” (b.v. Deuteronomium 4:24; Hebreeën 12:29). Wij moeten de liefde er niet uit isoleren en de gerechtigheid (!) negeren, omdat dit ons goed uitkomt. Yahuah is een beloner van de goede rechtvaardige dienaar maar ook een bestraffer van de slechte zondige mens. Hij laat de zon opgaan over goeden en slechten, maar aan de eindstreep wordt de afrekening gemaakt: leven of de tweede dood (eeuwige vernietiging). En voor gelovigen zal de rechterstoel van de Messias een maat van beloning schenken, maar sommigen zullen verlies lijden (1 Korinthiërs 3:12-17).
Sommigen hebben tot hun eigen dwaasheid en schande de Schriftuurlijke leer van de pijnlijke tweede dood willen ontkrachten. Deze mensen kneden een Elohim die niet straft, maar hoe zullen zij bedrogen uitkomen! Wij moeten Yahuah op een gezonde manier vrezen.
Yahuah Zijn liefde
De liefde van Yahuah is mooi en zelfs adembenemend wanneer we deze op een juiste manier overdenken. Yahuah bezit zo’n enorme capaciteit om lief te hebben dat Hij de een Messias stuurde opdat deze Messias als Pesachlam geslacht zou worden in de plaats van gevallen, rebelse zondaars (Romeinen 5:8). Yahuah Zijn liefde is niet enkel mooi, ze is ook diep en complex. Droevig is het dat Yahuah Zijn liefde voor de mens dikwijls zo versimpeld, gebagatelliseerd en mis begrepen wordt. Een voorbeeld hiervan is een oude bekende slogan in vele (christelijke) kringen, en die gaat als volgt: “God heeft de zondaar lief, maar haat de zonde”.
Een concreet voorbeeld: in het boekje “Homoseksuele relaties - bijbelse en pastorale overwegingen” van de leugenachtige christen evangelist Philip Nunn, vinden we: “God houdt intens van elke zondaar, maar keurt hun zondige levensstijl ten strengste af. … God houdt van iemand die overspel pleegt, maar keurt het overspel ten strengste af ” (pagina 16). “Jezus houdt ook hartstochtelijk veel van homoseksuelen, net zoveel als van ieder ander.” (pagpina 33). “Jezus houdt van alle zondaren en accepteert hen, maar Hij belicht ook hun zondige daden” (pagina 40).
Veel goedmenende mensen geloven dat deze slogans (en afgeleiden) zowat de beste samenvatting is van Yahuah Zijn positie tegenover elk lid van de gevallen mensheid. Gebaseerd op de woorden van 1 Johannes 4:8 (“God is liefde”) veronderstelt men dat alles wat Yahuah doet, elke gedachte die Hij over de mensen heeft, wel liefhebbend moet zijn. Maar beschouw het idee en de woorden in die bekende slogan, die nergens in de Schrift wordt gevonden, in het licht van sommige woorden die wel in de Schrift staan:
Psalm 5:6 “U haat allen die onrecht bedrijven”
Psalm 11:5 “Yahuah… Zijn ziel haat de goddeloze en wie geweld liefheeft”
Deze twee verzen, en vele andere, blijken het idee te bevestigen dat Yahuah de zonde én de zondaar principieel haat, in tegenstelling tot de populaire opinie. Yahuah bezit ook duidelijk sterke, negatieve gevoelens, en niet alleen tegen slecht gedrag, maar ook tegen elk persoon die onrecht beoefent. Het moet daarom duidelijk zijn dat de afgezaagde frase “God heeft de zondaar lief, maar haat de zonde” een ernstig ontoereikend begrip verraad over de Schepper Zijn liefde en Zijn globale kijk op de zondigende mensheid.
Een gerichte studie over dit onderwerp in de Schrift zal onthullen dat Yahuah Zijn haat tegen zowel het slechte individu als zijn goddeloze daden niet genegeerd kunnen worden. En “haat” is niet het enige, noch de sterkste bijbelse term die gebruikt wordt om Yahuah Zijn negatieve gevoelens uit te drukken:
Exodus 32:10 “Laat Mij begaan, zodat Mijn toorn tegen hen ontbrandt en Ik hen vernietig.”
Leviticus 26:30 “Mijn ziel zal van u walgen.”
Deuteronomium 28:63 “… om u om te brengen en weg te vagen. U zult weggerukt worden uit het land waar u naartoe gaat om het in bezit te nemen.”
Psalm 5:6 “U haat allen die onrecht bedrijven.”
Psalm 7:12-14 “Elohim is een rechtvaardige Rechter, een Elohim Die iedere dag toornt. Als men zich niet bekeert, dan zal Hij Zijn zwaard scherpen, Zijn boog spannen, en aanleggen. Hij heeft dodelijke wapens voor Zich gereedgemaakt, Hij richt Zijn pijlen op de felle achtervolgers.”
Psalm 11:5 “Yahuah … Zijn ziel haat de goddeloze en wie geweld liefheeft.”
Psalm 26:5 “Ik haat het gezelschap van kwaaddoeners, bij goddelozen zit ik niet.”
Psalm 31:7 “Ik haat hen die nietige afgoden vereren. Ík vertrouw op Yahuah.”
Psalm 45:8 “U hebt gerechtigheid lief en haat goddeloosheid.”
Psalm 97:10 “U die Yahuah liefhebt, haat het kwade.”
Psalm 101:3 “Ik haat wat de afvalligen doen.”
Spreuken 15:9 “De weg van een goddeloze is voor Yahuah een gruwel.”
Spreuken 17:15 “Wie de goddeloze rechtvaardigt, en de rechtvaardige verdoemt, zijn Yahuah een gruwel, ja, die beiden.”
Amos 5:15 “Haat het kwade en heb het goede lief.”
Romeinen 12:9 “Heb een afkeer van het kwade.”
Hebreeën 1:9 “U hebt gerechtigheid lief en haat ongerechtigheid.”
Judas 23 “U moet ook haten het kleed dat door het vlees bevlekt is.”
Openbaring 2:6 “dat u de werken van de Nikolaïeten haat, die ook Ik haat.”
Openbaring 2:15 “die zich houden aan de leer van de Nikolaïeten en dat haat Ik”
Yahuah bezit ook duidelijk sterke, negatieve gevoelens, en niet enkel tegen slecht gedrag, maar ook tegen de persoon die het boze beoefent. Het moet daarom duidelijk zijn dat de afgezaagde frase “God heeft de zondaar lief, maar haat de zonde” een ernstig ontoereikend begrip verraad over Yahuah Zijn liefde en Zijn globale kijk op de zondigende mensheid.
Het probleem is dat wanneer wij vandaag het woord “liefde” gebruiken, en in het bijzonder als wij zeggen “God houdt van jou”, dat veel mensen dan automatisch het volgende horen:
“God houdt van mij. Het maakt voor Hem niet uit wie ik ben of wat ik doe, Hij zal mij niet straffen. Liefde betekent dat ik wordt geaccepteerd, juist zoals ik ben. Hij houdt van mij zoals ik ben en ik hoef niet drastisch te veranderen. Hij zal mijn vergissingen (zonden!) door de vingers zien want Hij is zoals een vriendelijke oude grootvader. Hij heeft niets van mij nodig. Hij is altijd nabij voor als ik hulp nodig heb in een crisissituatie. Hij zal luisteren als ik wil praten, maar verder zal Hij Zich niet opdringen in mijn leven”.
Dit is zo ver weg van de Schriftuurlijke leer over Yahuah en Zijn liefd. Veel gelovigen hebben de leugen geloofd dat ieders grootste behoefte liefde is, maar dat is niet zo. Het is verzoening met Yahuah, het verkrijgen van vergiffenis voor zonde, door het (Pesach) offer van onze Messias.
Brachten de apostelen een “God houdt van jou”-evangelie?
Waarop lag eigenlijk de nadruk in de prediking van de apostelen, in het boek Handelingen? Lag de nadruk op Yahuah Zijn liefde, of een liefdevolle relatie met Hem, of was het iets anders waar de apostelen zich op richtten? Hieronder de verschillende soorten van prediking in het boek Handelingen, met daarbij de nadruk die er gelegd werd:
Shavuot, Handelingen. 2:14-39: De nadruk ligt op vergiffenis van zonden door Yahusha de Messias. Er wordt niets gezegd over Yahuah Zijn liefde of een relatie met Hem.
Petrus aan de Schone Poort van de tempel, Handelingen 3:12-26: De nadruk ligt op vergiffenis van zonden door Yahusha de Messias. Er wordt niets gezegd over Yahuah Zijn liefde of een relatie met Hem.
Petrus voor de hogepriester, Handelingen 4:8-12: De nadruk ligt op vergiffenis van zonden door Yahusha de Messias. Er wordt niets gezegd over Yahuah Zijn liefde of een relatie met Hem.
Petrus’ tweede verdediging voor de raad, Handelingen 5:29-32: Er wordt niets gezegd over Yahuah Zijn liefde of een relatie met Hem.
Stefanus’ verdediging voor de raad, Handelingen 7:1-60: De nadruk ligt op de schuld van de Joden. Er wordt niets gezegd over Yahuah Zijn liefde.
Petrus’ boodschap in het huis van Cornelius, Handelingen 10:34-43: De nadruk ligt op Yahusha de geprofeteerde Messias die zowel oordeel als vergiffenis brengt. Er wordt niets gezegd over Yahuah Zijn liefde.
Paulus’ boodschap aan de Joden in de synagoge van Pisidisch Antiochië, Handelingen 13:16-41: Paulus verkondigt Yahusha de geprofeteerde Messias die gedood werd en opstond. Zijn nadruk ligt op vergiffenis temidden van waarschuwing.
Paulus in de Areopagus te Athene, Handelingen 17:22-31: De nadruk ligt op de natuur van Yahuah en de realiteit van oordeel. Er wordt niets gezegd over Yahuah Zijn liefde of een relatie met Hem.
Paulus’ verdediging voor de Joden in Jeruzalem, Handelingen 22:1-21: De nadruk ligt op Paulus’ persoonlijke ontmoeting met de Messias, zijn eigen vergeving van zonde, en zijn daarop volgende zending. Er is geen aanbod van een persoonlijke relatie met Yahuah of een vermelding van Yahuah Zijn liefde.
Paulus’ verdediging voor het Sanhedrin, Handelingen 23:1-6: Paulus zegt dat hij terecht staat voor de hoop en opstanding van de doden. Er wordt niets gezegd over Yahuah Zijn liefde.
Paulus’ verdediging voor de gouverneur Felix, Handelingen 24:10-21: Er wordt niets gezegd over Yahuah Zijn liefde of zelfs maar van vergiffenis.
Paulus voor Felix en Drusilla, Handelingen 24:24-25: Er wordt niets gezegd over Yahuah Zijn liefde of een persoonlijke relatie met Hem.
Paulus’ verdediging voor koning Agrippa, Handelingen 26:1-29: De nadruk ligt op de opstanding van de Messias, de profetische vervulling en vergiffenis, en Paulus’ verantwoordelijkheid het evangelie te verkondigen. Er wordt niets gezegd over Yahuah Zijn liefde of een relatie met Hem.
Conclusie: de liefde van Yahuah wordt niet éénmaal vermeld in het hele boek Handelingen!
Leert Johannes 3:16 alverzoening?
Johannes 3:16 “Want zo lief heeft Yahuah de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar het eeuwige leven heeft”
Laten we deze tekst eens, zoals wij altijd op deze website doen, in zijn context beschouwen. Yahusha de Messias spreekt tot Nicodemus, een leraar van de Joden. Vanuit Joods perspectief in die tijd zijn er slechts twee soorten mensen: de Joden die Yahuah Zijn uitverkoren volk zijn, en de heidenen die van de wereld zijn. Dit komt zowat overeen met wat ‘christenen’ vandaag zouden zeggen: christenen behoren de Messias toe maar de ongelovigen zijn van de wereld.
In Exodus 4:22 worden de Israëlieten als volk door God "mijn eerstgeboren zoon" genoemd in het enkelvoud. Bij Johannes verschuift de focus naar de persoon van de Messias als vertegenwoordiger van die titel. Het vers maakt deel uit van het derde hoofdstuk van Johannes in de discussie in Jeruzalem tussen Yahusha en Nicodemus , die een "heerser van de joden" wordt genoemd. (vers 1) Na te hebben gesproken over de noodzaak van een wedergeboorte van een mens voordat hij "het koninkrijk van Yahuah kon zien", (vers 3) sprak de Messias ook over "hemelse dingen" (vers 11-13) en over redding (vers 14–17) en de veroordeling (vers 18–19) van degenen die niet in Yahuhsa geloven.
Johannes 3:14-15 “En zoals Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, zo moet de Zoon des mensen verhoogd worden, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.”
Merk op dat vers 15 bijna is identiek aan het laatste deel van Johannes 3:16. Om de tekst goed te begrijpen moeten we nog wat dieper kijken naar wat er staat in het Origineel Koine Grieks:
Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
Hoútōs gàr ēgápēsen ho theòs ton kósmon, hṓste tòn huiòn tòn tòn monogenê édōken, hína pâs ho pisteúōn eis autòn mḕ apólētai all᾽ ékhēi zōḕn aiṓnion.
Recente vertaalwetenschap heeft het meest geworsteld met het Griekse bijwoord οὕτως. Ik wil daarom enkele vertalingen op een rij zetten om de mogelijkheden uiteentezetten om de tekst zoals bedoel te begrijpen.
Vulgaat (Latijn): "Sic enim Deus dilexit mundum, ut Filium suum unigenitum daret: ut omnis qui credit in eum, non pereat, sed habeat vitam æternam."
Wycliffe's Bijbel (Middelengels): "Want God louede zo'n wereld dat hij 'af zijn oon bigetun sone þat ech man þat bileue' in hem perische niet maar haue euerlastynge lijf."
Tyndale Bijbel (Protestants): "Want God heeft de wereld zo lief, dat hij zijn enige zoon heeft gegeven, dat niemand die in hem gelooft, verloren zou gaan, maar een eeuwig leven zou hebben."
King James Version ( 1769 Oxford editie ): "Want God had de wereld zo lief dat hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft"
De letterlijke vertaling van Young: "want God heeft de wereld zo liefgehad, dat Zijn Zoon - de eniggeborene - Hij gaf, opdat een ieder die in hem gelooft niet verloren gaat, maar levenslang kan hebben."
Herziene versie (voorloper van moderne versie): "Want God had de wereld zo lief, dat hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft."
Nieuwe internationale versie: "Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft."
Engelse standaardversie (ongewijzigd van RSV): "Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft."
De boodschap (parafraseren): "Dit is hoeveel God van de wereld hield: Hij gaf zijn Zoon, zijn enige echte Zoon. En dit is waarom: zodat niemand vernietigd hoeft te worden; door in hem te geloven, kan iedereen een heel en duurzaam leven hebben."
Christelijke standaardbijbel (optimale equivalentie): "Want God heeft de wereld op deze manier liefgehad: Hij heeft zijn enige Zoon gegeven, zodat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft."
(houtos) dat traditioneel eenvoudig is vertaald als "zo" als in " zo geliefd" in de KJV.:
De betekenis en syntaxis van het Griekse Οὕτως...ὥστε maakt het waarschijnlijk dat de auteur van het evangelie van Johannes de nadruk legt op zowel (a) de mate waarin Yahuah de wereld liefhad als ( b) de manier waarop Hij ervoor koos om die liefde uit te drukken - door zijn zoon te sturen. Het is vaker gebruikelijk in het Grieks is dat de term Οὕτως verwijst naar de manier waarop iets wordt gedaan. De ὥστε-zin die volgt op Οὕτως heeft betrekking op de indicatieve - wat betekent dat het een feitelijk maar meestal onverwacht resultaat benadrukt. De betekenis en syntaxis van de Griekse constructie hier is gericht op de natuur van Yahuah Zijn liefde, waarbij de wijze, intensiteit en omvang ervan aan de orde komt. Dienovereenkomstig benadrukt het de grootsheid van het geschenk dat Yahuah heeft gegeven. (lees voor meer diepgang: ^ a b Gundry, Robert H. en Russell W. Howell. "De betekenis en syntaxis van Johannes 3:14-17 met speciale aandacht voor het gebruik van Οὕτως...ὥστε in Johannes 3:16." nov. 41 [1999]: 24-39).) Gebaseerd op de originele Griekse parallellistische structuur van Johannes 3:14–17, kan de volgende Engelse vertaling worden gezien:
“En zoals Mozes de slang in de woestijn ophief,
op deze manier moet de Zoon des mensen worden verhoogd
opdat een ieder die gelooft in hem het eeuwige leven zou hebben,
want zo heeft God de wereld liefgehad;
en dus gaf God de enige Zoon
opdat een ieder die in hem gelooft niet verloren gaat; liever, zou het eeuwige leven kunnen hebben,
want God heeft de Zoon niet in de wereld gezonden
opdat hij de wereld zou oordelen;
liever, opdat de wereld door hem zou worden gered.”
Aangezien dit misschien wel het bekendste vers is waaraan de alverzoeningsleer wordt opgehangen wil ik aanmerken dat verschillende vertalingen verschillen van mening of dit een direct citaat van de Messias is of een opmerking van de verteller van het evangelie. De Goed Nieuws Bijbel bijvoorbeeld eindigt de aanhalingstekens na vers 13, waarna er een voetnoot is 'Het citaat kan doorgaan tot en met vers 21.' (Bron: Nastran, Matej (2009/12/17). "Goed Nieuws Bijbel online versie" . Biblija.net . Ontvangen 2014-05-20). En oa David Pawson betwistte de betekenis en interpretatie van het vers in zijn boek uit 2007 Is Johannes 3:16 het evangelie? (Bron: David Pawson , is Johannes 3:16 het evangelie? (2007), ISBN 978-1-901949-55-1)
Johannes 3:16 is dus geen liefdesverklaring aan het adres van de zondige mens. Hier wordt niet bedoeld: “God heeft de wereld lief zoals deze is” (zie 1 Johannes 2:15!). Of: “God heeft u lief zoals u bent”. Of: “God heeft de zondaar lief”. Dit soort van liefdesverklaringen worden tijdens het evangeliseren vaak ongenuanceerd geuit, maar in het Nieuwe Testament niet geleerd, en ook niet in Johannes 3:16: dit is geen God-houdt-van-u evangelie. Nogmaals: het gaat hier om een specifiek hogere graad van liefde (Grieks agape) waarin Yahuah de wereld liefhad, ofwel Zijn Schepping en de mate waarop Hij ervoor koos om die liefde uit te drukken. Yahuah bedoeld in feite zoiets als dit: “Ik voel een groot medeleven met u. Daarom heb ik Mijn Zoon als zoenoffer (Pesachlam) gegeven en daardoor kan ik u geloof in Hem en bekering aanbieden, tot verlossing van uw zonden en tot eeuwig herstel door verlossing van de tweede dood. Ik wil niet dat iemand verloren gaat (Johannes 3:15). Ik wil dat u door de Messias behouden zoudt worden (Johannes 3:17). Dit is het soort liefde dat ik voor u voel”.
Maar: “Ik heb u niet lief zoals u bent, in uw zondige toestand, als zondaar!” Yahuah haat principieel zonde en zondaars. De focus in dit Johannes 3:16 moet dus gelegd worden op de grote mate van Yahuah Zijn liefde en de mate waarin Hij deze liefde uit. Niet het leren van alverzoening en het goedkeuren van zondig gedrag. Wat Yahushua hier na deze uiting van liefde verder uitlegt is dat Hij Nicodemus vertelt is dat Yahuah niet enkel de Joodse gelovigen liefheeft maar ook de gelovigen uit de heidenen. Dat is wat er met de wereld bedoeld wordt! De Joden leefden afgezonderd van de naties, of de wereld, maar nu zouden er ook heidenen tot geloof komen en eveneens uit de wereld gaan. “Als u van de wereld zou zijn, zou de wereld het hare liefhebben; maar omdat u niet van de wereld bent, maar Ik u uit de wereld heb uitverkoren, daarom haat de wereld u” – Johannes 15:19. Hier zien we dat de gelovigen door de Messias uit de wereld zijn genomen en dat de wereld de ware gelovigen haat. Deze wereld laat zich niet verzoenen met de Messias. Hier staat dus niet dat de wereld tot geloof komt. Wat te zeggen over 2 Korinthe 5:19?: “Yahuah was het namelijk Die in de Messias de wereld met Zichzelf verzoende, en aan hen hun overtredingen niet toerekende; en Hij heeft het woord van de verzoening in ons gelegd.”
De context is hier ook dat Yahuah niet ieder individu tot bekering brengt maar slechts de gelovigen. Als allen zouden bekeerd en gered worden, dan zou niemand naar de tweede dood sterven, en dat is in strijd met de Schrift.
Breng niet een “aardige” en “iedereen liefhebbende” God
Vergelijk Johannes 3:16 nog eens met Johannes 3:36: “Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven, maar wie de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn van Yahuah blijft op hem”! Yahuah houdt niet zomaar van iedereen, want Zijn toorn blijft op zondaars die niet tot ware bekering komen. De doodsvloek wegens de zonde, uitgesproken in Genesis 2:16, zal iedereen treffen die niet wil geloven in het plaatsvervangende zoenoffer op de zonde waarbij onze Messias als (Pesach)lam is geslacht tot onze te bevrijden van de tweede dood. Kortweg gezegd werd de Messias geslacht om om Yahuah Zijn toorn af te wenden van zondaars. Daarom is geloof en bekering in de Messias de enige manier om gered te worden van Yahuah Zijn toorn. Redding betekent in deze context gered zijn van Yahuah Zijn toorn:
Romeinen 5:9 “Veel meer dan, zijnde nu gerechtvaardigd door Zijn bloed, zullen wij door Hem behouden worden van de toorn”
1 Thessalonicenzen 1:10 “Zijn Zoon uit de hemelen te verwachten, Die Hij heeft opgewekt uit de doden, namelijk Yahusha, Die ons verlost van de komende toorn”
Het gaat niet over een “aardige” Elohim (God) die de mensen smeekt om tot Hem te komen, omdat Hij de zondaar liefheeft maar slechts de zonde haat. Integendeel:
Psalm 5:5 “Want U bent geen Elohim Die vreugde vindt in goddeloosheid, de kwaaddoener zal bij U niet verblijven”
Zie verder de Schriftplaatsen die hierboven reeds aangehaald werden.
Het brengen van een “aardige” Elohim is geen Schriftuurlijke leer. Ik weet dat de boodschap die ik breng niet in harmonie is met de meest populaire ‘christelijke theologie’ van vandaag, want deze presenteert Yahuah als een “aardige God” die bij de mensen komt smeken om toch maar tot Hem te komen. De waarheid is dat Yahuah Heilig is en dat Hij de zondaar zal straffen. Maar dat is niet alles. Yahuah is ook liefde (1 Johannes 4:8) en daarom zond Hij Zijn de Messias om te redden, zoals we lezen in Johannes 3:16. Laten wij toch het Schriftuurlijk evenwicht behouden in de boodschap welke wij verkondigen.