Het lijden van Paulus

Naar aanleiding van pijnen die mij al jaren zwaar belasten, het recent overlijden van een goede vriendin en de ziekte van mijn zus, vond ik het goed het verslag over het lijden van Paulus eens te analyseren. Zijn lijden is voor ons allen opgeschreven tot lering en vertroosting, en ook ik heb er troost en lering uit geput, en dat wil ik met u allen delen.

De passage over Paulus ’ lijden in de tweede Korinthebrief:

2 Korinthiërs 12:7-10 "En opdat ik mij door het allesovertreffende karakter van de openbaringen niet zou verheffen, is mij een doorn in het vlees gegeven, een engel van de satan(10) om mij met vuisten te slaan, opdat ik mij niet zou verheffen. Hierover heb ik YHWH driemaal gesmeekt dat hij van mij weg zou gaan. Maar Hij heeft tegen mij gezegd: Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid [Gr. astheneia] volbracht. Daarom zal ik veel liever roemen in mijn zwakheden [Gr. astheneia], opdat de kracht van Yahusha in mij komt wonen. Daarom heb ik een behagen in zwakheden [Gr. astheneia]:* in smadelijke behandelingen, in noden, in vervolgingen, in benauwdheden, om Yahusha Zijn wil. Want wanneer ik zwak [Gr. astheneia] ben, dan ben ik machtig”

Kanttekening 10 in de Statenvertaling: “Of, een engelsatan, die namelijk een instrument is geweest, dat hem deze kwelling tot zijne vernedering aangedaan heeft, gelijk in het voorbeeld van Job te zien is”.

In vers 10 kan beter een komma staan en niet een dubbele punt, want het grondwoord astheneia kan op zichzelf staan, in de betekenis van een specifieke kwaal of ziekte. Uit andere Schriftplaatsen leren we dat astheneia ook als “ziekte” vertaald wordt , zoals in Johannes 11:4 en Handelingen 28:9. Paulus leed aan een specifieke kwaal of ziekte en in dat geval niet zomaar aan een algemene zwakheid. Hij noemde die ziekte “een doorn in het vlees, een engel van satan, om mij met vuisten te slaan”. Dit is wat anders dan een “zwakte” in algemene zin. Deze “engel van satan” is daarbij niet zinnebeeldig bedoeld maar letterlijk: er is geen reden om dat niet letterlijk te nemen! Astheneia hoort in het geval van Paulus’ ziekte niet louter als “zwakte” begrepen te worden maar als een ernstige door een demon geïnduceerde ziekte! Een demon teisterde Paulus, en dat bezorgde hem lijden en zwakheid. Daarnaast waren er nog andere dingen die hem verzwakten, zoals de verdere opsomming in vers 10 laat zien.

Hieruit leren we dat de Schepper zieke gelovigen niet altijd geneest, zelfs niet in de vroege kerken. Zoals we zien had Paulus een ziekte die de Schepper weigerde weg te doen, alhoewel hij er drie keer om vroeg. Timotheüs was fysisch zwak en dikwijls ziek (1 Timotheüs 5:23). Trofimus, Paulus's medewerker, werd in Milete achtergelaten omdat hij ziek was en de Schepper genas hem niet (2 Timotheüs 4:20). Zo zijn er nog voorbeelden.

De Bijbel leert duidelijk dat alle zwakheid, ziekte, kwaal en moeilijkheden in dit leven ten slotte afstammen van de zondeval. Het is terug te voeren tot onze zonde-natuur. Wij leven in een wereld die kreunt onder een vloek en zelfs zij die wedergeboren zijn, zijn onderworpen aan die vloek (Romeinen 8:22-23). We leven in een lichaam van de dood zegt Romeinen 7:24.

Het nieuwtestamentische geloof leert ons geen algehele gezondheid en volledige bevrijding van alle kwalen in deze huidige wereld. Het Nieuwe Testament leert ons te leven bij de hoop, en een hoop die gezien wordt is geen hoop. Lees de volgende passage in Romeinen 8:22-23:

“Want wij weten dat heel de schepping gezamenlijk zucht en gezamenlijk in barensnood verkeert tot nu toe. En dat niet alleen, maar ook wijzelf, die de eerstelingen van de Geest hebben, ook wij zelf zuchten in onszelf, in de verwachting van de aanneming tot kinderen, namelijk de verlossing van ons lichaam”.

Ziekte kan geestelijk heilzaam zijn en de Schepper Zijn doel dienen. Maar in deze tijd van verval wordt ziekte niet gezien als iets van Godswege - een kruis dat hij of zij dragen moet. Het is eerder de duivel die de ziekte brengt, zo menen zij. Nu, de duivel kan dat wel brengen maar het is echter de Schepper die het toelaat en gebruikt voor zijn doel (zie Job). Soms kan ziekte een tuchtiging zijn (Hebreeën 12), of een ‘bijsnoeien’ (Johannes 15:21) tot heiliging en meer vrucht, maar soms is het ook als die “doorn in het vlees”, waardoor Paulus leed, een kwaal die preventief was bedoeld, opdat hij zich niet zou verheffen (vs. 7).

Vandaag vinden velen dat dit niet zo hoeft te zijn, niettegenstaande het Schriftwoord zegt dat “alle dingen medewerken ten goede” (Romeinen 8:28). Paulus zei ook:

“Want ook in dezen zuchten wij, verlangende met onze woonstede, die uit de hemel is, overkleed te worden” (2 Korinthiërs 5:2), maar vandaag streven vele vleselijke gelovigen naar aardse, hier-en-nu-zegeningen. Een geestelijk gelovige zou de de Schepper eerder bidden dat de Messias spoedig mocht komen (Openbaring 22:20; vgl. 1 Korinthiërs 16:22), en hij zou alles (1 Thessalonicenzen 5:18) uit Zijn hand aannemen, en als hij moet sterven dan is hij blij dat de aardse strijd nu spoedig zal vervangen worden door een “overkleed” zijn. Een bij de Schepper zijn in hemelse gemeenschap. Maar zovelen die zich gelovigen noemen, zijn aards ingesteld en nemen ziekten en moeiten niet aan uit de Schepper Zijn hand - zij willen welvaart hier en nu. Zij willen hun aangeboden kruis niet dragen, en velen menen dan ook dat dit helemaal niet hoeft.

Het is begrijpelijk dat Paulus deze doorn als een belemmering zag voor een efficiëntere bediening (Galaten 5:14-16) en dat hij de Schepper tot drie keer toe smeekte om er van verlost te worden (2 Korintiërs 12:8). Maar Paulus leerde uit zijn ervaring de les die steeds in zijn schrijven doorklinkt: Goddelijke macht komt het best tot zijn recht wanneer deze gezien wordt tegen de achtergrond van menselijke zwakte (2 Korintiërs 4:7), zodat alleen de Schepper de eer krijgt (2 Korintiërs 10:17). In plaats van het probleem weg te halen, gebruikte de Schepper het om hem genade en kracht te geven, en de Schepper verklaarde Paulus dat die genade voor hem "genoeg" was.