Het teken van Jona verdraaid door het christendom

Publicatie: januari 2020

Het teken van Jona verdraaid

Inleiding

Waarom is de verdraaiing van het teken van Jona aan de kaak stellen zo belangrijk. Wat is het probleem bij de titel van dit artikel? Het probleem is dat cruciale woorden, door Yahusha zelf uitgesproken, mijns inziens anders zijn uitgelegd en toegepast dan ze zijn neergeschreven. Is dat van levensbelang? Ik denk van wel omdat het een duidelijk teken, zeg maar gerust bewijs, zou zijn van de Messias en Zijn opstanding. Daarnaast maakt het veel dingen en stuk duidelijker als datgene wat geschreven staat in de Schrift ook geleerd en toegepast wordt.

Om welke woorden van Yahusha gaat het nu?

Mattheüs 12:40 "Zoals Jona drie dagen en drie nachten in de buik van het zeemonster was, zo zal de Mensenzoon drie dagen en drie nachten doorbrengen in het hart van de aarde."

Jona 1:17 "En ondertussen had YHWH voor een grote vis gezorgd, die Jona opslokte. Drie dagen en drie nachten was Jona in de buik van de vis."

Dat Jona drie dagen en drie nachten in het ingewand van de vis was daar heeft overigens niemand problemen mee. De problemen ontstaan door de mensen die uitleg geven over de drie dagen en drie nachten, dat de Mensenzoon in het hart van de aarde was, in het graf. Wanneer wij of het moment kunnen vaststellen dat Yahusha in het graf gelegd werd, of het moment dat Hij opgestaan is, dan kunnen we het probleem oplossen. Wat is de “christelijke uitleg”?

De gangbare uitleg is, dat Yahusha op vrijdagmiddag gestorven is en net voor zonsondergang begraven is. En dat Hij zondagmorgen heel vroeg is opgestaan. Maar hoe verklaren je dan drie dagen en drie nachten, tussen vrijdagavond en zondagmorgen? Zelfs een kind kan dat niet, maar de kerkvaders hebben kans gezien om daar toch een draai aan te geven. Het ergste is, dat veel “gelovigen” dit klakkeloos aangenomen hebben. Laten we samen de verzen, maar vooral de vertalingen die daarover te vinden zijn, nagaan en aan het eind kunt u dan zelf uw eigen conclusie trekken. We hebben een aantal vaste gegevens uit de Schrift nodig om een juiste reconstructie te kunnen maken. Laten wij, in volgorde van tijd dat Yahusha gepredikt heeft, deze woorden gaan onderzoeken.

Wat zegt Yahusha zelf meerdere keren over deze drie dagen en drie nachten?

De Farizeeën vragen aan Yahusha in Johannes 2:18, “welk teken toont Gij ons dat Gij dit moogt”? Yahusha had de verkopers van runderen, schapen en duiven en de geldwisselaars en de dieren zelf, uit de tempel gejaagd met een zweep van touw, en de tafels had Yahusha omver gegooid. Welk teken geeft Yahusha aan de Farizeeën als antwoord dat Hij bevoegd is dit te doen?

Johannes 2:19 "Breek deze tempel af en IN DRIE DAGEN laat Ik hem herrijzen, antwoordde Yahusha."

De Farizeeën begrepen niet waar Yahusha het over had. Dat blijkt uit hun antwoordt.

Johannes 2:20 "Zesenveertig jaar is aan deze tempel gebouwd, zeiden de Joden, en U zult hem IN DRIE DAGEN laten herrijzen?"

Johannes 3:21 "Maar Yahusha sprak van de tempel van zijns lichaam."

Het teken dat Yahusha gaf betreft: de herrijzenis, (opstanding) van het lichaam van Yahusha in drie dagen na zijn dood. Dit was dus de eerste keer dat Yahusha een aanwijzing geeft over zijn einde hier op aarde en zijn opstanding.

Vervolgens lezen we vers 22.

Johannes 3:22 "Toen Yahusha dan opgewekt was van de doden, werden zijn discipelen gedachtig, dat Yahusha DIT gezegd had, en, zij GELOOFDEN de Schrift en het woord dat Yahusha gesproken had."

“DIT” slaat op al de woorden die Yahusha voorheen tot hen gesproken had. Maar dat is niet het enige, want hier staat ook: "en zei geloofden de Schrift". Dit is een cruciale aanwijzing, want het complete Nieuwe Testament as er nog niet, dus moest er iets staan in de Thora of de profeten waar Yahusha naar verwezen had, en dat was onder andere Jona 1:17.

De cruciale tekst en nogmaals een teken!

Mattheüs 12:38: "Meester, zeiden enkele Schriftgeleerden en Farizeeën tegen Yahusha, “wij willen een teken van U zien.”

Nu vragen de Schriftgeleerden en de Farizeeën om nog een teken. Ze voelen aan dat er iets bijzonders met deze 'man' aan de hand is, want ze noemen Hem “Meester”, omdat zij versteld stonden over zijn leer en zijn manier van spreken en optreden, die was vol gezag en autoriteit Lukas 4:32, "zó had nog nooit een mens gesproken", Johannes 7:46, en daarnaast ook nog de tekenen en wonderen die Hij deed.

Ze vroegen Yahusha om een teken, om iets bijzonders te laten zien, waaruit bleek dat Hij de Messias was. Dat woord “teken” komt van het Griekse woord “semeion”. Dat woord heeft de volgende betekenissen:

* Het is een merkteken waardoor iemand onderscheiden wordt van andere personen.

* Een teken kan ook een ongewone gebeurtenis zijn, buiten de normale gang van zaken.

* Het kan vooruitwijzen naar belangrijke dingen die staan te gebeuren.

* Het kunnen wonderen zijn, waarmee Yahuah de mensen bevestigd die door Hem gezonden zijn, of waardoor mensen bewijzen dat de zaak, die zij bepleiten, Yahuah Zijn zaak is.

Alle betekenissen van dat woord “teken” zijn in ons voorbeeld van toepassing. Wat moet dat “teken” gaan aantonen voor de scharen, de Schriftgeleerden en de Farizeeën, die naar dit teken vroegen?

In Lukas 11 vinden we de vergelijkbare tekst.

Lukas 11:29-31 "Want gelijk Jona voor de Ninevieten ten teken geworden is, zo zal de ook de Zoon des mensen het (een teken) zijn voor dit geslacht."

De vergelijking zou duidelijk moeten zijn als het zover is. Jona werd na drie dagen en drie nachten de redder en verlosser van Ninivé. Yahusha werd na drie dagen en drie nachten de Redder en Verlosser van de wereld.

Mattheüs 12:39-40 "Maar Yahusha antwoordde aan de Schriftgeleerden en de Farizeeën en zeide: Een BOOS EN OVERSPELIG GESLACHT verlangt een teken, maar het zal GEEN teken ontvangen DAN "het teken van Jona". Want ZOALS Jona drie dagen en drie nachten in de buik van het zeemonster was, ZO zal de Zoon des mensen in het hart der aarde zijn, drie dagen en drie nachten."

Dit is dus het enige en crusiale teken, waar alles om draait. Andere tekens zijn er niet en dus kan er geen misverstand ontstaan over de uitleg.

In vers 40 is er sprake van de Zoon des mensen. Yahusha heeft dan reeds diverse keren toespelingen gemaakt op zijn taak en positie. Daar gaat Hij ook nog mee door, in de verzen 41 en 42, want daar zegt Hij; “meer dan Jona is hier” en “meer dan Salomo is hier.” In vers 6 zegt Yahusha: "meer dan de tempel is hier." Als je meent meer te zijn dan Salomo, meer dan de tempel en meer dan Jona, dan zou je toch wel een bijzonder teken moeten laten zien om dat waar te maken. Maar Hij verwijst “alleen” naar HET teken van Jona. Geen ander teken!! Dus dit moet een zeer bijzonder en belangrijk teken zijn, en dat zou in de komende tijd blijken.

Later is Yahusha weer in twistgesprek met de Farizeeën en de Sadduceeën.

Mattheüs 16:1-4 "En de Farizeeën en Sadduceeën kwamen tot Hem en vroegen, om Hem te verzoeken, dat Hij hun een teken uit de hemel zou tonen. Maar Yahusha antwoordde hun en zei: Bij het vallen van de avond zegt gij: Goed weer, want de lucht is rood. En des morgens: vandaag ruw weer, want de lucht ziet somber rood. Huichelaars, het aanzien van de lucht weet gij te onderscheiden, maar kunt gij het DE TEKENEN DER TIJDEN NIET? Een boos en overspelig geslacht verlangt een teken, en het zal geen teken ontvangen dan het teken van Jona."

Ze vroegen Hem opnieuw om een teken, maar niet zo maar een teken, nee, een bovennatuurlijk teken UIT DE HEMEL. Geen teken wat anderen ook zouden kunnen geven, maar een niet mis te verstaan iets, waarvan iedereen zou zeggen; “dit is een teken uit de hemel”. Ze vroegen Hem dat, om Hem op de proef te stellen, in de hoop dat Hij NIET zo’n teken zou kunnen laten zien, en daardoor bij zijn aanhangers door de mand zou vallen.

Yahusha berispt de Farizeeën en de Sadduceeën enerzijds vanwege het feit dat zij Hem op de proef willen stellen, en een teken uit de hemel vragen, en anderzijds, dat zij wel in staat zijn om aan de hand van de tekenen in de lucht te weten wat voor weer het wordt. Zij zijn echter niet in staat, om aan de hand van de profetieën en de tekenen en wonderen die Yahusha deed, te onderkennen dat zij met de Messias te maken hebben, en dus niets weten van de tekenen der tijden. Een verwijt waar wij ons voordeel mee kunnen doen, door wel te kijken naar de tekenen der tijden.

Als je over al die wonderen leest, dan moet je toch wel blind of verschrikkelijk hooghartig en hardleers zijn om nog meer tekenen nodig te hebben. En dat is dus juist wat hun verweten wordt, blindheid, gebrek aan waakzaamheid en gebrek aan kennis. Ze zijn in ieder geval niet blij met Zijn aanwezigheid, en Zijn leer, en Zijn navolgers.

Beide keren Mattheüs 12 en Mattheüs 16, wordt er gezegd dat ze behoren tot een “boos en overspelig” geslacht. Als je als “geestelijke leiders” van het volk zo’n verwijt krijgt ben je daar niet echt blij mee, eigenlijk ga je af als een gieter. Ook hier weer de duidelijke uitspraak van Yahusha tegen de Schriftgeleerden en Farizeeën.

Het is dus opmerkelijk dat Yahusha niets anders doet dan enkel en ALLEEN opnieuw te verwijzen naar HET TEKEN VAN JONA. Voor ons is het dan zaak om dit ene teken alle aandacht te geven en ons door niets te laten misleiden.

Na de uitspraken tegen de Schriftgeleerden en Farizeeën volgen de uitspraken tegen zijn discipelen over het aanstaande lijden en de opstanding. De eerste keer is dat in:

Markus 8:31 "Toen begon Yahusha hun (zijn discipelen) uit te leggen dat de Mensenzoon veel moest lijden. Hij zou verworpen worden door de oudsten, de Overpriesters en de Schriftgeleerden en gedood worden; NA DIE DAGEN zou Hij opstaan."

Exact dezelfde tekst bij Mattheüs 16:21 en Lukas 9:22, spreken over "ten derde dage opgewekt worden", zowel in de Statenvertaling als de NBG. Deze twee verschillende manieren van weergeven van dezelfde gebeurtenis, waar naar verwezen wordt vinden we diverse keren terug. Eigenlijk spreken de drie evangelisten over precies hetzelfde moment wanneer Yahusha in gesprek is met zijn discipelen. Er kan dus geen verschil zijn met betrekking tot deze tijdsperiode. Na drie dagen en ten derde dage zou dan betekenen dat het nog wel op de derde dag is, maar dan aan het eind van die derde dag, anders hebben we het niet over drie dagen en drie nachten.

Die vermelding, tegen zijn discipelen, over het lijden en de opstanding wordt een tweede keer herhaald. Markus 9:31 en Mattheüs 17:23.

Markus 9:31 "Want Hij onderwees zijn discipelen. Hij zei tegen hen: “de Mensenzoon wordt uitgeleverd, Hij valt in handen van mensen die Hem zullen doden, maar ten derde dage zal Hij opstaan."

En die vermelding over het lijden en de opstanding wordt voor de derde keer herhaald. Markus 10:34 en Mattheüs 20:17-19 en Lukas 18:33.

Markus 10:34 "en zij zullen Hem bespotten en bespuwen en Hem geselen en doden en TEN DERDE DAGE zal Hij opstaan."

Direct na de dood van Yahusha worden zijn woorden zelfs aangehaald door de overpriesters en de Farizeeën. Die hadden dus goed geluisterd en onthouden wat Yahusha gezegd had.

Markus 14:58 "Wij hebben Hem horen zeggen: Ik zal deze tempel, die met handen gemaakt is, afbreken, en binnen drie dagen een andere, niet met handen gemaakt bouwen."

Mattheüs 27:63 "Heer(Pilatus), wij herinneren ons dat die bedrieger (Yahusha) bij zijn leven heeft gezegd: NA DRIE DAGEN zal Ik door Yahuah worden opgewekt."

Vervolgens na de opstanding van Yahusha worden zijn woorden aangehaald door twee engelen die bij het graf zitten, in Lukas 24.

Lukas 24:6b-7 "Herinnert u, hoe Hij, toen Yahusha nog in Galilea was, tot u gesproken heeft, zeggende, dat de Zoon des mensen moest overgeleverd worden in handen van zondige mensen en gekruisigd worden en ten derde dage opstaan."

Het zijn telkens herhalingen die precies hetzelfde weergeven.

Op de eerste dag van de week na de opstanding van Yahusha spreekt Hij zelf deze woorden opnieuw tegen de Emmausgangers.

Lukas 24:46 "En Yahusha zeide tot hen: Aldus staat er geschreven, dat de Messias moest lijden en ten derde dage opstaan uit de doden."

Ook worden deze woorden later nogmaals vermeld door Petrus in Handelingen10:40 "Yahuah heeft Yahusha ten derde dage opgewekt en ... "

Tot slot Paulus in 1 Korinthe 15:3-4 "Want vóór alle dingen heb ik u overgegeven, hetgeen ik zelf ontvangen heb: De Messias is gestorven voor onze zonden, naar de Schriften, en Hij is begraven en ten derden dage opgewekt, naar de Schriften."

Het gaat er dus over wat er geschreven staat in de “Schriften”, en niet wat de mensen er van gemaakt hebben. We lezen 12 keer verzen, door verschillende personen neer geschreven, waar sprake is van “na drie dagen of ten derde dage”. De meeste verzen zijn uitspraken van Yahusha zelf. Als deze uitspraken niet serieus genomen worden, en daar een draai aan gegeven wordt door uitleggers van de Schrift, hoe geloofwaardig ben je dan met betrekking tot andere Bijbelse onderwerpen?

Het zijn woorden door Hemzelf uitgesproken en aangehaald door anderen. Maar de theologen hebben hier grote moeite mee. Want de drie dagen en drie nachten dat Yahusha in het hart van de aarde verbleef, passen niet in hun theologische uiteenzetting. Tussen vrijdagmiddag en zondagmorgen passen geen drie dagen en zeker geen drie nachten. En dus moet er van alles gedaan (bedacht) worden om deze uitlegging van mensen in overeenstemming te brengen met de woorden van Yahusha.

Wanneer werd Yahusha in het graf gelegd?

We moeten bedenken dat de Shabbat een enorm belangrijk onderdeel betreft van de feesttijden van Yahuah.

Leviticus 16:31 "Het is voor u sabbat, een dag van volledige rust, opdat u uzelf verootmoedigt. Dit is een eeuwige verordening."

Leviticus 23:24 "Spreek tot de Israëlieten en zeg: In de zevende maand, op de eerste dag van de maand, moet u een rustdag houden, een gedenkdag aangekondigd door bazuingeschal, een heilige samenkomst."

Leviticus 23:32 "Het moet voor u een sabbat zijn, een dag van volledige rust, en u moet uzelf verootmoedigen. 's Avonds, op de negende dag van de maand, moet u uw sabbat vieren, vanaf de avond tot aan de volgende avond."

Yahusha, het Lam van Yahuah, is de vervulling van het feest dat Pesach heet. Yahusha gaf zijn leven in dezelfde maand op dezelfde dag, en hetzelfde tijdstip, dat elk jaar het éénjarige lam werd geslacht, het Pesach. Dat is dus de 14e Abib.

De tekst die hier naar dat tijdstip verwijst vinden we in Lukas 23:44-46, Markus 15:34-37 en Mattheüs 27:46-50. Wat gebeurde er na het sterven van Yahusha? Deze dag, Pesach, wordt echter gevolgd door de eerste dag van het feest van de ongezuurde broden.

Johannes 19:31 "De Joden dan, daar het VOORBEREIDING was en de lichamen niet op sabbat aan het kruis mochten blijven, want de dag van die sabbat was GROOT, vroegen Pilatus dat hun benen gebroken en zij weggenomen zouden worden."

Voor die komende Shabbat moest men Yahusha in het graf leggen, want zo stond het in de wet. Bewijs!

Deuteronomium 21:22-23 "Wanneer iemand een zonde begaat, waarop de doodstraf staat, en hij wordt ter dood gebracht en gij hangt hem aan een paal, dan zal zijn lijk gedurende de nacht niet aan de paal blijven, maar gij zult hem DIEZELFDE DAG nog begraven …."

De benen van Yahusha hoefden niet gebroken te worden want Hij was al gestorven, zie Johannes 19:33. Dat mocht ook niet volgens het profetisch woord, zie vers 36. Vandaar dat Jozef van Arimatea en Nikodemus in actie komen.

Johannes 19:38 "En daarna vroeg Jozef van Arimatea, een discipel van Yahusha, maar in het verborgene uit vrees voor de Joden, aan Pilatus het lichaam van Yahusha te mogen wegnemen; en Pilatus stond het toe."

Vers 42 geeft nogmaals een bevestiging. "Yahusha werd in een graf gelegd wegens de Voorbereiding der Joden"

Ook Lukas 23:54 spreekt over de dag der voorbereiding van de Shabbat die aanbrak, als de dag waarop Yahusha in het graf gelegd werd. Met andere woorden de dag die volgde op de kruisiging was een jaarlijkse feestdag, een grote Shabbat.

Leviticus 23:6-7 "En op de vijftiende dag van deze maand is het feest der ongezuurde broeden voor YHWH, zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten, Op de eerste dag zult gij een heilige samenkomst hebben en generlei slaafse arbeid verricht."

Het tijdsprobleem heeft dus te maken met EEN Shabbat. Er is ons steeds uitgelegd en volgehouden dat de dag na de kruisiging, aangeduid met de naam Shabbat, zou verwijzen naar de wekelijkse Shabbat, de zaterdag. Vandaar dat de kruisiging dan wel op vrijdag moest zijn. Maar dat is dus niet zo!

Het woord “voorbereiding” wordt ook gebruikt in Mattheüs 27:62, Markus 15:42, Lukas 23:54 en verder nog in Johannes 19:14 en 42. Het is de vertaling van het Griekse woord “paraskeue” en betekent: de dag waarop de Joden de noodzakelijke voorbereidingen troffen voor het vieren van een sabbat of een feestdag. De toevoeging hier bij Johannes, dat deze dag van de Shabbat “groot” was, geeft aan dat we hier met een andere feestdag te maken hebben dan de wekelijkse Shabbat.

Op geen enkele andere plaats wordt er bij een gewone Shabbat toevoegingen gebruikt om aan te geven dat die dag “groot” was. Als Yahusha om drie uur in de middag zijn leven gaf (stierf), dan verwijst de Shabbat, die groot was, naar de eerste dag van feest van ongezuurde broden.

Vanaf het moment dat Yahusha in dat hart, in het graf gelegd wordt net voor zonsondergang, tel je drie dagen en drie nachten verder. Dat brengt ons bij een opstanding ook net voor zonsondergang drie dagen later. Nu moeten we nog de juiste dag van de week te weten komen.

Ook dan hebben we weer houvast aan de feesten van Yahuah. De feesten zijn een profetisch beeld van de komst van de Messias.

Yahusha is, vanaf zijn sterven en opstanding ook de nieuwe Hogepriester, naar de ordening van Melchizedek. Want de dienstdoende Hogepriester destijds, had zich gediskwalificeerd om nog langer Hogepriester te zijn, vanwege het scheuren van zijn kleding.

Mattheüs 26:65. "Toen scheurde de Hogepriester zijn klederen en zeide: Hij (Yahusha) heeft YAHUAH gelasterd. Waartoe hebben wij nog getuigen nodig." Bewijs!

Levitucus 21:10 "En hij die de Hogepriester is onder zijn broeder, op wiens hoofd de zalfolie gegoten is, en die men geweid heeft, door hem de heilige klederen aan te trekken, zal zijn hoofdhaar niet los laten hangen en zijn klederen niet scheuren(!!)"

Wanneer werd Yahusha onze Hogepriester?

Hebreeën 5:9-10 "en toen Hij (Yahusha) het einde had bereikt, is Hij(Yahusha) voor ALLEN, DIE HEM GEHOORZAMEN, een oorzaak van eeuwig heil geworden, door YHWH aangesproken als Hogepriester naar de ordening van Melchizedek." Zie ook Heb 6:20.

...het einde bereikt had” betekent dat Yahusha volledig vervuld had, tot stand gebracht had, wat moest gebeuren. Hij had zijn taak volbracht en was, vanaf het moment van zijn dood, de Hogepriester naar de ordening van Melchizedek.

Die Hogepriester moest voor Yahuah de eerstelingen van de gerstoogst brengen, als een beweegoffer. Alle feesten van Yahuah zijn schaduwen en wijzen vooruit naar het werk van Yahusha. Yahusha vervult alle feesten.

Mattheüs 5:17 "Ik (Yahusha) ben niet gekomen om de wet af te schaffen, maar om de wet te vervullen."

De eersteling van de gerstoogst, die garve, is de schaduw van de eerstelingen van menselijke oogst.

Wanneer moest dat beweegoffer gebracht worden?

Lev 23:10-11 "Spreek tot de Israëlieten en zeg tot hen: Wanneer gij komt in het land dat Ik u geef, en de oogst daarvan binnenhaalt, dan zult gij de eerstelingsgarve van de oogst naar de priester brengen, en hij zal de garve voor het aangezicht van YHWH bewegen, opdat gij welgevallig zijt; daags na de sabbat zal de priester die bewegen."

Dat betekent dat dit beweegoffer gebracht werd op de eerste dag van de week, wat wij zondag noemen, daags na de Shabbat.

De Hogepriester Yahusha brengt de eerstelingen van de menselijke oogst, voor het aangezicht van Yahuah.

Diegenen, waarvan de graven opengegaan waren en die na de opstanding van Yahusha aan velen verschenen, zijn die “eerstelingsgarve”. Die eerste (menselijke) oogst heeft Yahusha meegenomen naar de Vader en aangeboden. Yahuah Zijn plan gaat over mensen.

Eigenlijk zijn alle problemen nu opgelost. Want door deze reconstructie kun je maar tot één conclusie komen. Als Yahusha de eerstelingsgarve ging aanbieden op de eerste dag van de week, dan was hij reeds opgestaan. Hij moet volgens onze eerdere informatie net voor zonsondergang zijn opgestaan, dat is dan aan het eind van de wekelijkse Shabbat. Terug tellend kom je dan uit op de dood van Yahusha op woensdagmiddag 15.00 uur. En meteen daarna voor zonsondergang werd zijn lichaam in het graf gelegd. Dat zijn precies drie dagen en drie nachten, zoals de schrift vermeld.

Verdere bewijsvoering

Lukas 23:55-56 "En de vrouwen, die met Hem uit Galilea gekomen waren, volgden en zij bezagen het graf en hoe zijn lichaam gelegd werd; en toen zij teruggekeerd waren, maakten zij specerijen en mirre gereed."

In deze verzen geeft Lukas aan dat de vrouwen precies wisten waar ze moesten zijn om het lichaam van Yahusha te zalven en dat dit hun taak was. Maar wisten ze precies wat er had plaatsgevonden in al die hectiek?

U moet niet vergeten dat er op dat moment, ongeveer twee miljoen mensen in Jeruzalem waren. Want het was één van drie feesten waarop de Joodse mannen moesten opgaan naar Jeruzalem. Daarnaast moeten er op die middag ongeveer 200.000 a 250.000 lammeren geslacht worden vanwege het Pesachfeest. Het moet dus gigantisch druk geweest zijn daar.

Johannes 19:38-42 "En daarna vroeg Jozef van Arimathea, die een discipel van Yahusha was (maar in het geheim, uit vrees voor de Joden) aan Pilatus het lichaam van Yahusha te mogen wegnemen; en Pilatus stond het toe. Hij dan ging en nam het lichaam van Yahusha weg. En Nicodemus (die eerst 's nachts naar Yahusha toe gekomen was) kwam ook en bracht een mengsel van mirre en aloë mee, ongeveer honderd pond. Zij namen dan het lichaam van Yahusha en wikkelden het in linnen doeken, met de specerijen, zoals het de gewoonte van de Joden is bij het begraven. En er was bij de plaats waar Hij gekruisigd was, een hof en in de hof een nieuw graf, waarin nog nooit iemand gelegd was. Daar nu legden zij Yahusha vanwege de voorbereiding van de Joden, omdat het graf dichtbij was."

Markus 15:46 "En deze kocht fijn linnen en nadat hij Hem (Yahusha) van het kruis afgenomen had, wikkelde hij Hem in dat fijne linnen en legde Hem in een graf dat in een rots uitgehakt was; en hij wentelde een steen voor de ingang van het graf."

Uit voorgaande teksten blijkt dat alles plaats vond, zoals gebruikelijk is bij de Joden, vers 40. Nikodemus, een vermogend Farizeeër, en een geheim volgeling van Yahusha, had reeds “een mengsel van mirre en aloë om het lichaam op de voorgeschreven wijze te begraven. De vrouwen die aanwezig waren, hebben in de hectiek, dit balsemen door Nikodemus kennelijk niet meegekregen, anders hoefde ze niet opnieuw specerijen te kopen.

In het begin van het evangelie van Lukas lezen we:

Lukas 1:3: "ben ook ik (Lucas) tot het besluit gekomen, na alles van meet aan nauwkeurig te hebben nagegaan, dit in geregelde orde, voor u te boek te stellen."

Lukas wil dus zo getrouw mogelijk verhaal doen van de gebeurtenissen. We moeten goed bedenken dat het kopen en bereiden en klaarmaken van de olie en de balsem die nodig was, zoals gebruikelijk was bij de Joden, om het lichaam te zalven, tijd kost. De vrouwen mochten op donderdag, de eerste dag van het feest van ongezuurde broden, een grote Shabbat, geen inkopen doen of werkzaamheden verrichten. Dus op vrijdag morgen gingen ze kruiden en mirre kopen en deze bereiden tot een zalf en olie om het lichaam te balsemen.

Markus 16:1 "En toen de sabbat voorbij was, kochten Maria van Magdala en Maria de moeder van Jacobus, en Salome specerijen om Hem te gaan zalven."

Dat was dus na de grote Shabbat, de eerste dag van het feest der ongezuurde broden, dus de vrijdag. Die specerijen moesten, op die vrijdag, eerst klaargemaakt worden, dat kostte tijd. En na de vrijdag brak de wekelijkse Shabbat aan. Daarnaast moeten we ook nog aandacht besteden aan andere maatregelen die genomen werden.

Mattheüs 27:62-65 "De volgende dag, dat is na de voorbereiding, kwamen de overpriesters en de Farizeeën gezamenlijk tot Pilatus, en zei zeiden: Heer…"

Hierna volgt vers 63, over de opmerking van Yahusha, dat Hij na de drie dagen opgewekt zou worden. Let wel op de tijdsaanduiding. De dag na de Voorbereiding is de eerste dag van het feest van de ongezuurde broden en dat is dus op donderdag.

Mattheüs 27:64 "Geef daarom bevel het graf te verzekeren tot de derde dag; anders konden zijn discipelen Hem komen stelen en tot het volk zeggen: Hij is opgewekt uit de doden, en de laatste dwaling zou erger zijn dan de eerste."

Ze willen elke mogelijkheid uitsluiten, die zou kunnen duiden op een verdwijning van het lichaam van Yahusha. Ze doen er werkelijk alles aan om de uitspraken van Yahusha te ontzenuwen. Het graf beveiligen en verzekeren (verzegelen).

Mattheüs 27:65-66 "Pilatus zei tot hen: Hier hebt gij een wacht, gaat heen en verzekert het naar uw beste weten. Zij gingen heen en verzekerden het graf met de wacht, na de steen verzegeld te hebben."

Het was geen half werk wat ze deden. Niet alleen een wacht van soldaten bij het graf, maar ook nog een verzegeling aanbrengen aan de grote steen, die door Jozef van Arimatea en Nikodemus voor het graf geplaatst was. Nu kon het niet meer fout gaan, dachten ze. De angst bij de overpriesters en Farizeeën was zo groot, zelfs voor een dode Yahusha, dat ze geen enkel risico namen.

Enkele struikelpunten, maar ook helderheid

De bijbel zegt regelmatig dat het gebeurt is, gelijk Hij gezegd heeft. Toch zeggen vele uitleggers eigenlijk, dat Hij (Yahusha) zich vergist heeft door de manier waarop zij het verklaren.

Het probleem zit onder andere in Markus 16:9 "Toen Hij des morgens vroeg op de eerste dag der week opgestaan was, verscheen Hij het eerst aan Maria van Magdala …"

Deze zin is in onze vertaling zo neergeschreven, dat het overeenkomt met de gangbare verklaring. Als u de Statenvertaling leest, kunt u de zin heel anders lezen.

Markus 16:9 "En als Yahusha opgestaan was, des morgens vroeg, op de eerste dag der week, verscheen Hij aan Maria van Magdala."

Het gaat er om bij welk deel van de zin betrek je “de eerste dag van de week!” Hoort dat bij “was opgestaan” of het hoort het bij “het verschijnen aan Maria van Magdala?” Dat maakt een wezenlijk verschil. Er wordt gesproken over het feit dat Hij opgestaan WAS. De punten en komma’s hebben de vertalers er zelf tussen geplaatst. Vaak wordt ook de zinsbouw veranderd om een goed lopende zin te krijgen, maar nog meer om de tekst in overeenstemming te brengen met de uitleg en de theologie van de betreffende kerk.

Die verschijning vindt plaats vroeg op de eerste dag der week, maar als Maria dit verteld aan de apostelen geloven ze haar niet. Er staat ook niet waar die verschijning plaats vond.

Dit is de enige tekst die verwarring zou kunnen opleveren, want alle andere teksten die spreken over personen die op de eerste dag van de week bij het graf komen vinden het graf leeg. Dat betekent dat Yahusha al opgestaan was, zoals Hij zelf volgens de Schrift meerdere keren gezegd.

Toen die voorzegde periode van drie dagen en drie nachten voorbij was, komt een engel van Yahuah de steen afwentelen,

Mattheüs 28:1-2 "Laat na de sabbat als het begon te lichten tegen de eerste dag der week kwam Maria van Magdala en de andere Maria om het graf te bezien. En zie, er kwam een grote aardbeving, want een engel des Heren daalde uit de hemel neder en kwam nader, en hij wentelde de steen weg en zette zich daarop."

De soldaten van de wacht waren totaal van de wereld en er was geen kracht meer in hen, ze waren als dood, vers 4. Tegen de twee vrouwen, zegt de engel, vers 5b-6 "wees niet bevreesd; want ik weet dat gij Yahusha zoekt, de gekruisigde. Hij is hier niet, want HIJ IS OPGEWEKT, gelijk Hij gezegd heeft."

Na drie dagen en drie nachten! Ten derde dage!!!!

Wanneer tot slot Mattheüs 28:11-15 gelezen wordt. Dan leest men dat er sprake is van een leugen om de discipelen te kunnen beschuldigen van de roof van het lichaam van Yahusha. Er wordt duidelijk gesproken van een ruime financiële overeenkomst, veel zwijggeld en omkoping, tussen de overpriesters en de soldaten van de wacht. Er moet een gerucht verspreid worden en dat gerucht leeft tot de dag van vandaag, zegt het vers!

Johannes 20:1a "En op de eerste dag der week ging Maria van Magdala vroeg, terwijl het nog donker was, naar het graf en zij zag de steen van het graf weggenomen."

Vervolgens vertelt zij dit tegen Petrus die met nog 2 discipelen naar het graf gaat, zie Johannes 20:2-18. Duidelijk is, dat het graf leeg is, Yahusha was al opgestaan.

Dat het een grote steen was blijkt uit de opmerkingen van de drie vrouwen in Markus 16:3 "En zij zeiden tot elkander: Wie zal ons de steen afwentelen van de ingang van het graf?" Blijkbaar waren ze met elkaar niet bij machte om de steen af te wentelen. De vrouwen wisten dus dat er een grote steen voor het graf lag en ze wisten dat het graf, gedurende de periode, waarover Yahusha gesproken had, op verzoek van de Farizeeën, bewaakt werd. Het had dan ook geen enkele zin om binnen dat tijdsbestek te proberen in het graf te komen. Ze hadden daar absoluut geen toestemming voor gekregen. Maar ook Markus zegt in 16:6 ".....Hij is opgewekt!....".

Lukas 24:1b "maar op de eerste dag der week gingen zij reeds vroeg in de morgenstond met de specerijen, die zij gereedgemaakt hadden, naar het graf."

Lukas 24:2-3 "Zij vonden de steen van het graf afgewenteld en toen zij er in gegaan waren, vonden zij het lichaam van de Here Yahusha niet."

Twee mannen in een blinkend gewaad geven uitleg.

Lukas 24:6-8 "Hij is hier niet, maar Hij IS OPGEWEKT. Herinnert u, hoe Hij, toen Hij nog in Galilea was, tot u gesproken heeft, zeggende, dat de Zoon des mensen moest overgeleverd worden in de handen van zondige mensen en gekruisigd worden en TEN DERDE DAGE opstaan. En zij herinnerden zich zijn woorden."

Zouden wij dat nu ook maar herinneren! Er staat dat Hij opgewekt was. Er staat het precieze tijdstip waarop dat gebeurde.

De mens heeft deze tijdsproblemen over zichzelf afgeroepen. Als wij de feesten van Yahuah zouden vieren, zoals die in Leviticus 23 staan, hadden we dit probleem nooit in het leven geroepen. Er is in de Schrift nergens sprake van het vieren van een feest van de opstanding. Omdat wij eigen feestdagen zijn gaan invoeren, denk aan zondag, Kerstmis, Pasen, Hemelvaart enzovoort hebben we de zuivere kijk op de Schrift verloren. Terwijl de schriftuurlijke feesten juist Yahuah Zijn plan met de mens symboliseren, waarin Yahuah de vervulling is van al deze feesten. Zowel zijn eerste komst alswel zijn twee komst worden aan ons getoond in de feesten van Yahuah.

Over de vertaling “de eerste (dag!) van de week” valt nog wel iets te zeggen. Wij kijken naar de keren dat er sprake is van de eerste dag van de week in Mattheüs 28:1; Markus 16:2 en 9; Lukas 24:1 en Johannes 20:1 en 19.

In het Grieks staat er niet; “de eerste dag van de week”, maar “de éérste der Shabbatten”. Waarom staat dat er? Dat heeft te maken met de eerder vernoemde eerstelingsgarve, een handeling die verricht diende te worden tijdens het feest der ongezuurde broden. Op die dag begon de omertelling, zie Leviticus 23:15. Het was de EERSTE van de zeven volle weken (Shabbatten) waarop de telling begon. Meer daarover in andere studie. Vandaar die benaming.

Een ander punt is dat in het concilie van Nicea in 325 na Chrirstus is besloten om de datum van het Pesach los te laten en er een nieuw afwijkend christelijk feest voor in de plaats te stellen, waarbij veel meer de nadruk kwam te liggen op de opstanding, dan op de dood van Yahusha. De Schrift zelf legt echter duidelijk uit dat we de dood van Yahusha moeten gedenken, niet de dag van zijn opstanding.

De Schrift is echter heel helder en duidelijk, als je vasthoud aan de woorden die Yahuah daarin heeft laten vastleggen. Kunnen wij ons nu terecht afvragen: “heeft de christenheid het teken van Jona verdraaid?”

Extra toevoeging

In de beschrijving van de Emmausgangers staat in Lukas24:21 "Wij echter leefden in de hoop, dat Yahusha het was die Israël zou verlossen. Maar met dit al is het nu reeds de derde dag, sinds dit geschied is."

Het gaat om het woord “sinds”, dat komt van het Griekse woord “apo” en betekent: gescheiden van het geheel. M.a.w. Er zijn drie dagen die ons scheiden van de gebeurtenis van het kruisigen. Die kruisiging vond plaats op woensdag. Drie dagen scheiden ons daarvan, namelijk donderdag, vrijdag en zaterdag. Dan is dit de eerste dag van de week dat plaats vind.

Lukas 24:25-27 "En Hij zei tegen hen: O onverstandigen en tragen van hart! Dat u niet gelooft al wat de profeten gesproken hebben! Moest de Messias dit niet lijden en zo in Zijn heerlijkheid ingaan? En Hij begon bij Mozes en al de profeten en legde hun uit wat in al de Schriften over Hem geschreven was."

Yahusha verwijst in vers 25-27 naar alles wat over Hem geschreven staat in de Profeten en de Schrift. Yahusha noemt hen "onverstandig en traag van hart, omdat zij niet alles geloofden wat de profeten gesproken hebben." Zij hadden het nog niet begrepen, ze waren traag van geest. Ook zij hadden geen NT, maar alleen de Thora, de Geschriften en de Profeten. En hij begon bij Mozes en bij al de profeten en legde hun uit, wat in al de Schriften op Hem betrekking had.

Yahusha verwijst dus niet alleen naar alles wat er geschreven staat en op Hem betrekking heeft, maar ook noemt Hij hen: "onverstandigen en traag van hart". Je komt er dus niet zo goed af, als je niet weet wat er geschreven staat en dat niet geloofd!!!!

Conclusie

Yahuah stierf volgens de Schrift om 15.00 uur, onze tijd en werd net voor zonsondergang op de dag die voorafging aan de eerste dag van het feest van ongezuurde broden in het graf gelegd. Als Yahusha drie dagen en drie nachten in het graf geweest is, moet hij dus net voor zonsonderdag op de wekelijkse Shabbat opgestaan zijn. terugrekenend kom je dan op woensdagmiddag uit als de dag waarop Yahusha stierf en in het graf gelegd werd.

Al die verzen die dus rondom dit gebeuren vermeld worden geven aan waar die verwarring vandaan komt. Rome (RK christelijke kerk) heeft daar een grote invloed op gehad en de Protestanten hebben hier aan vastgehouden. Nee nemen ook alle charismatische en moderne kerken dit principe over. Als je niet alles gelooft wat in de Profeten en de Geschriften geschreven staat, ben je volgens de uitspraak van Yahusha tegen de Emmausgangers: "onverstandig en traag van hart". En dat is wat er gebeurd is.